خطر اقتصاد و معیشت رسانه های محلی ، به گزارش سيد محی الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار فارس اگاه، رسانه های محلی از مطبوعات گرفته تا پایگاه‌های خبری و… به واسطه سختی کار و عدم برخورداری از بسیاری امتیازات اجتماعی نسبت به رسانه های ملی بیشتر در خطرند و اقتصاد و معیشت آنان بیشتر دچار تهدیدات گوناگون است. اما رسانه‌هایی که وابسته به حاکمیت هستند و دولتها از آنها حمایتهای همه جانبه بویژه حمایتهای مالی می‌نمایند کمتر در معرض تعطیلی و و حذف و کاهش یا تعدیل پرسنل کاری خویش هستند. پرسنلی که جوان هستند و بعضا از سر ناچاری و بیکاری و گاه با تحصیلات عالیه در یک روزنامه یا رسانه برخط خود را مشغول کرده‌اند و از یک سو به در آمد کافی نرسیده‌اند و از سوی دیگر مجبور هستند برای حیات و دوام رسانه‌هایشان که در گستره محلی و استان محل کار یا سکونت و استانهای همجوارشان باز نشر دارند بکوشند. به راستی چرا قانونی محکم و مدون درباره آن دسته رسانه هایی که وابسته به هیچ حزب و گروه و جناحی نیستند نداریم و رسانه‌های اینچنینی مجبور باشند خود را وابسته به آگهی‌های ثبتی روزانه دلخوش کنند. محدود آگهی‌هایی که با بخشنامه جدید قوه قضاییه همین‌ها را هم قرار است از روزنامه‌ها بگیرند و جسم نیمه جان مطبوعات را به حال خود رها کنند. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی اصلی رسانه‌ها باید اقدامات جدی‌تر، صریح و شفاف‌تر در برابر انواع و اقسام تصمیمات آنی ادارات و مدیران دولتی داشته باشد تا این دسته از رسانه‌ها به ویژه مطبوعات محلی که کارشان انتشار و انعکاس اقدامات دولت و مدیران دولتی است متضرر نگردند و از آن سو کسانی که عمر و جوانی خود را مصروف حضور در این رسانه‌ها و سرپا نگاه داشتن آنها کرده‌اند دلشان به کارشان گرم باشد. ای کاش تولیت و سرپرستی رسانه‌های محلی هر شهر و مرکز استان را به شهرداری‌ها به عنوان نهاد پول‌ساز و در عین حال تشکیلات فرهنگ‌گستر  شهری می‌سپردند تا این مساله تهدیدات گاه به گاهی اقتصاد و معیشتشان برای همیشه منتفی می‌شد. به نظر می‌رسد رسانه‌های محلی یا یتیم و محروم از بسیاری امتیازات اجتماعی‌اند و از کمترین تسهیلات دولتی برخوردارند و یا اغلبشان در حال یتیمی و آوارگی و سردرگمی‌اند. هیچ کس حتی همان مدیران ارشد استانها که همه روزه نام و حرف و شعارشان تیتر یک رسانه‌های استانی‌اشان است به طور قاطع از مدیران و گردانندگان چنین رسانه‌هایی دفاع نکرده‌اند و روز به روز مشکلات شاغلین در این بخش از فرهنگ و خدمات کشور معطل و لاینحل مانده است. امروز خبرنگاران و فعالان خبری استان‌ها به ویژه استانی مثل فارس که استان تولید و باز نشر خبر است از مسکن و امنیت شغلی برخوردار نیستند و جوابگوی نیاز خانواده‌هایشان در مخارج روزانه‌شان نیستند. اجاره بهای ساختمانهای مطبوعات و خبرگزاری‌ها و پایگاههای خبری و نبود در آمد کافی برای تامین حقوق و پرسنل رسانه‌های محلی موجب نوعی ناامیدی و دلسردی در کار فعالان فرهنگی و رسانه‌ای شهرستانها و استانهای غیر برخوردار کشور شده است. حتی در استان تهران که استانی به نسبت برخوردار است هم رسانه‌های کوچک و محلی در مقایسه با رسانه‌های دولتی و وابسته به دولت و احزاب سیاسی و حامیان مالی شرکتها و موسسات تولیدی و اقتصادی توان مقابله و رویارویی با انواع ناملایمتی‌ها و بی‌مهری‌هایی که سالیان سال بر آنها روا شده و می‌شود را ندارند. بنابراین معاونت جدید مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید با اشراف کامل بر اوضاع چاپ و نشر و رسانه‌های کشور و رصد مشکلات پیرامونی رسانه‌ها به دلیل عدم قانونی شفاف در حمایت دولتی‌ها از آنان، فکری به حال چنین رسانه‌های محلی در حال انقراض و روبه فراموشی و نابودی و تعطیلی کامل کند تا مبادا در کشوری که داعیه دار دموکراسی و مردم سالاری است روز به روز مرگ و نیستی تدریجی علم و فرهنگ و رسانه را شاهد باشیم.