دولتها شعارهای ساخت مسکن را عملیاتی کنند،به گزارش سيد محی الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار فارس اگاه، مسکن و سرپناه از اولویتهای اساسی و نیازهای مهم جامعه امروز ماست. وظیفه و رسالت مهم تعیین تکلیف میلیونها نفر از بی خانمانهای فاقد مسکن ولو با ابعاد کوچک و این همه بی سرپناه که سالانه در تامین معیشت و قوت لایموت خود مانده و از پس پرداخت اجاره ماهیانه های بالای مسکن خصوصا در کلانشهر ها برنمی‌آیند برعهده چه کسانی است؟ چرا با وجود این همه مصوبه و سردادن انواع شعارها و وعده و وعیدهای مسئولانه در کشورمان هر سال بر تعداد مستاجران و خانه‌ندارها افزوده میشود و دهها پرسش دیگر پیش روی مردم و مسکن نداشته ها که رسیدن به پاسخهای قانع کننده آنها زمان برده و صبر بسیار من و شما را میخواهد و گاه بی تفاوتی‌هایی که مردم از مسئولان زمین و مسکن دیده اند و میبینند! جدیدا مدیرعامل صندوق ملی مسکن گفته‌اند که دهکهای یک تا چهار با پرداخت صد میلیون تومان هم صاحب‌ خانه می‌شوند! این شعار هم از پی شعار ساخت چهار میلیون مسکن در چهار سال آتی و بعدا یک میلیون واحد مسکن ملی و مسکن مهر در هر یک از سالهای اخیر داده شده و میدانیم نشدنی است و در حد حرف و شعار باقی میماند اما چرا اینگونه حرفها باید زده شود؟ چرا؟ کدام سازمان در تامین زمین مورد نیاز ساخت مسکن برای محرومان و خانه‌ندارها با انبوه‌سازان و پیمانکاران واقعی مسکن همراهی کاملی داشته و کدام بانکها در پرداخت وامهای مسکن مردم نیازمند به واریز وجوه ثبت نامی مسکن‌هایی که نه ساخته شده و نه قرار است به زودی ساخته شوند، همکاری درستی داشته اند؟ کار بانک مسکن و وزارتخانه راه و شهرسازی یا سازمان ملی زمین و مسکن و صندوق ملی مسکن و دیگر ادارات و ارگانهای مرتبط با شورای عالی مسکن کشور چیست و قرار است چه بکنند؟ آیا صندوق ملی مسکن که یک نهاد نو پا در ایران است امکان برآورده شدن حاجت مهم دریافت مسکن مردم خانه‌ندار را دارد یا ظرفیتهایی را در راستای خانه‌دار کردن مردم فاقد سرپناه دارد که مستأجران دغدغه خرید ملک نداشته باشند و بتواند با وعده های خود عمل کند؟ساخت مسکن کاری جهادی و اقدامات ضربتی و انقلابی میخواهد نه مدیرانی ضعیف که به عمد و سهو بر امور مسکن کشور گمارده میشوند تا رشد تامین مسکن را متوقف و دلالیهای زمین و مسکن بیشتر و واسطه ها و سود جویان به منافع هنگفت خود برسند و سال به سال بر تعداد واحدهای ملکی و مسکونیشان بیفزایند و خون مستاجران را برای پرداخت اجاره های غیر متعارف در شیشه کنند! دولت برای آورده متقاضیان مسکن، منابع بانکی و تسهیلات دولتی و بهره‌گیری از ظرفیت های قانونی مانند صندوقهای املاک و مستغلات و مسکن و ساختمان باید اقدام به جذب سرمایه‌ های خرد و کلان بخش خصوصی و مشارکت گرفتن فکری و مالی از خود مردم کند زیرا با وضع نامناسب بودجه ملی و منابع محدود دولتی بعید است دولت امکان ساخت سالانه دویست هزار واحد مسکونی و واگذاری ان به مردم را داشته باشد. زمانی نهضت ملی مسکن معنا و مفهوم درست به خود میگیرد که در طی یک نقشه راه و فرصت زمانی مشخص مشکل بخش اعظمی از مستاجران و فاقدین مسکن را برطرف کند و مثلا در دهه آتی زوج های جوان بی خانه یا خانواده ای ضعیف و گرفتار و فاقد مسکنی را که امروز خانه ندارند در کشورمان سراغ نداشته باشیم. از این همه شعار دادن های بزرگ و مکرر در حوزه مسکن بیشتر بوی نشدن و نساختن می آید تا امید به ساختن و واگذاری یا نشانی از خانه دارشدن مردم باشد که دولت جدید برای دو، سه نیاز مهم مردم که یکی تامین شغل و دیگری مسکن و بهبود معیشت نیازمندان است اقداماتی فوری و جدی نماید تا امید به زندگی آبرومندانه و عزتمندانه در دل های غمین و افسرده بیشتر مردم و هموطنانمان جوانه زند.