هر چادر عشایری یک کارگاه تولیدی و پایگاه حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی است، به گزارش عباس امیری خبرنگار فارس اگاه، سرپرست سازمان امور عشایر ایران، هر چادر عشایری را به مثابه یک پایگاه دیدهبانی، پایگاه مرزبانی، کارگاه تولیدی و پایگاه حفاظت از محیط زیست و حفظ منابع طبیعی توصیف کرد.
جهانبخش میرزاوند در جمع خبرنگاران افزود: جامعه عشایر با کمترین میزان منابع، بیشترین بهرهوری را دارند و بر مبنای جابجایی شکل گرفتهاند.
میرزاوند خاطرنشان کرد: جامعه عشایری از سلسله مراتب ایلی و همه تیرههای آن از پیشینه ایلیاتی برخوردار بودهاند.
میرزاوند با اشاره به وجود ۱۰۲ ایل در جامعه عشایری، هر چادر عشایری را به مثابه یک پایگاه دیدهبانی، پایگاه مرزبانی، کارگاه تولیدی و پایگاه حفاظت از محیط زیست و حفظ منایع طبیعی توصیف کرد.
وی تصریح کرد: حفظ جامعه عشایر در مراتع، علاوه بر مباحث اقتصادی، انتظامی، امنیتی و… از نظر پدافندی برای تامین آب شرب شهرها هم مهم است.
معاون وزیر جهاد کشاورزی افزود: دستبافتههای زنان ایل و صدها طایفه زیرمجموعه آن در سراسر ایران نیز با هم متفاوت است، چرا که جغرافیای طبیعی زندگی آن در دست بافتهها فرق دارد و در واقع این دست بافتهها صنایع دستی آفرینش هنری نیستند که نشان از تاریخ زیست این جامعه دارد.
میرزاوند با بیان اینکه هر زن عشایری نماد هویتی و ایرانی اسلامی ما محسوب میشود، گفت: مجموعه لباس زنان و مردان عشایر رنگین کمانی از زیبایی و هویت بخش است؛ لباس در جامعه عشایر، در واقع یک فرهنگسرای حفاظت و صیانت از فرهنگ ایرانی است.
وی با بیان اینکه علیرغم اوصاف فوق اما جامعه عشایر از سختیها و محرومیتهایی برخوردار هستند، گفت: فلسفه وجودی سازمان امور عشایر ایران بر خدمت رسانی به نیازهای اولیه جامعه عشایری اعم از بهداشتی، امنیتی، تحصیلی و… شکل گرفته است.
سرپرست سازمان امور عشایر ایران عنوان کرد: براساس تصمیم هیئت وزیران و اساسنامه سازمان و آییننامههای موجود، بیش از ۵۲ دستگاه اجرایی موظف و ملکف به خدمت رسانی به جامعه عشایر هستند و اگرچه تلاشهای زیادی انجام شده اما کافی نیست و هنوز با شرایط ایدهآل خیلی فاصله داریم.
وی؛ کمک به تامین علوفه و برخورداری از گندم و آرد را از دیگر اولویتهای این سازمان برشمرد و گفت: برنامههای مختلفی در دستور کار قرار گرفته و تلاش میشود با تعامل وظایف ذاتی دستگاه ها، اجرایی شود.
معاون وزیر جهاد کشاورزی با بیان اینکه به دنبال اختصاص ردیفهای ودجهای مشخص در سازمان برنامه و بودجه برای تثبیت ایلراهها، بهسازی راه ها، توسعه اتراقگاه ها و… هستیم، یادآور شد: در قانون هر جایی که بیش از ۲۰ خانوار جمعیت داشته باشد به عنوان ده شناخته میشود و شورا تشکیل و برحسب قانون یک نفر را به عنوان دهیار انتخاب میکنند اما در جامعه عشایری این موضوع دیده نشده است.
میرزاوند همچنین خواستار اصلاح بند م ماده ۷۶ قانون شوراها شد و گفت: در عشایر کوچرو نیز این مهم باید اجرایی شود