اراضی تبلیغات اسلامی؛ نه قابل کشت است، نه مجوز ساخت دارد، مدیر کل دفتر فنی استانداری فارس در گفت و گو با فارس اگاه :گردخون نمی‌کشد، شیراز نمی‌پذیرد؛ باید آبادی جدیدی بسازیم، به گزارش فاطمه مقدم خبرنگار فارس اگاه، ماجرای دل خون مالکین زمینی در حوالی روستای گردخون از این قرار است که در ابتدای دهه ۸۰، ۴۰۰۰ خانواده از اقشار کم‌برخوردار جامعه با اعتماد به شرکتی وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی استان فارس، اقدام به خرید حدود ۴۰۰۰ قطعه زمین در اطراف روستای گردخون کردند؛ زمینی به وسعت ۱۲۰ هکتار با امید به خانه‌دار شدن و ساخت سقفی برای خود و فرزندانشان.

خریداران، این زمین‌ها به این امید که چون فروشنده، نهادی وابسته به یک سازمان رسمی و ‌دولتی است، تکلیفش اگر امروز مشخص نباشد فرداروز بالاخره تعیین تکلیف شده و ساخت‌وساز در آن‌ ممکن خواهد شد؛ چه با الحاق به طرح هادی روستای گردخون، چه با توسعه محدوده شهر شیراز اقدام به خرید این زمین ها کردند.  اما اکنون پس از گذشت بیش از ۲۰ سال، این امید همچنان در بن‌بست اداری، حقوقی و سازمانی گرفتار مانده است. زمین‌هایی که عمدتاً با کاربری نامشخص یا زراعی فروخته شده‌اند، همچنان بدون مجوز ساخت، خریداران را در سردرگمی کامل رها کرده‌اند. خریدارانی که حالا با در دست داشتن اسناد مالکیت سیم سرب و قولنامه‌های رسمی، بارها از این اداره به آن نهاد و از این جلسه به آن کمیسیون ارجاع شده‌اند، اما نتیجه‌ای نگرفته‌اند و خسته و دلزده به رسانه پناه آورده اند مگر با طرح این مشکل بتوانند گرهی از این مسئله ۲۰ ساله بازکنند خریدارانی که عمدتا از قشر کم برخوردار جامعه بوده و به امید خانه‌دار شدن این زمین‌ها را خریداری کرده‌اند.

اماآیا مشکل ۴۰۰۰خانوار که بیش از دو دهه در انتظار خانه دارشدن هستند حل خواهد شد در حالیکه روستای گردخون در فاصله حدود یک و نیم کیلومتری شیراز، با جمعیتی که روز به روز بر آن افزوده می‌شود خود همچنان از خدمات عمومی بی‌نصیب است و با مشکلات متعددی چون محرومیت اقتصادی و اجتماعی، وضعیت نامناسب زیرساخت‌ها و خیابان‌ها، جاده خطرناک و نامناسب دست و پنجه نرم می کند، آیا ظرفیت اضافه شدن بار ساخت و سازهای جدید که جمعیتی بزرگ را به این روستا ملحق می کند دارد؟ اگر نه، تکلیف مردمی که این زمین ها را خریده اند و ۲۰ سال است همان اندک سرمایه شان نیز خوابیده چه می شود؟ در گفت و گو با دهیار روستای گرد خون و  مدیر کل دفتر فنی استانداری فارس این پرسش ساده اما جدی که تکلیف چند هزار مالک چشم‌انتظار چیست؟ را مطرح کردیم.

دهیار گردخون: زمین‌ها متعلق به روستا نیستند؛ کاربری زراعی دارند

دهیار روستای گردخون در گفت‌وگو با فارس اگاه، درباره وضعیت زمین‌های اطراف این روستا که به مشکلات حقوقی و قانونی برخورده‌اند، توضیحاتی ارائه داد. احمدرضا زارع با اشاره به اینکه مردم زمین‌های خود را مستقیماً از سازمان تبلیغات اسلامی نخریده‌اند، بلکه از نهادی وابسته به این سازمان، مانند شرکت تعاونی یا موسسه اقتصادی، خریداری کرده‌اند، گفت: مسئول فروش این زمین‌ها همان نهاد وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی است و در اسناد مالکیت این اراضی، کاربری زراعی برای آن‌ها تعریف شده است.

احمد رضا زارع ادامه داد: از دهه ۸۰ به این سو که زمین ها به مردم فروخته شده است، نه جهاد کشاورزی، نه بنیاد مسکن و نه شهرداری مسئولیت مدیریت این زمین‌ها را بر عهده نگرفته‌اند. این زمین‌ها در حریم شهر شیراز قرار دارند و در حال حاضر هیچ ارگانی مسئولیت آنها را پذیرفته است. دهیار گردخون تأکید کرد که این اراضی اصلاً متعلق به روستای گردخون نیست و در واقع در محدوده بین وزیرآباد و شهرک سلامی قرار دارند. به گفته وی، زمین‌ها تنها به دلیل نزدیکی به گردخون زمین های گرد خون خوانده می شوند اما از لحاظ قانونی، هیچ ارتباطی با این روستا ندارند.

زارع تعیین تکلیف این زمین‌ها را امری پیچیده و مستلزم همکاری چندین نهاد مختلف دانست و گفت: برای حل این مشکل، همکاری نهادهایی چون استانداری، فرمانداری، بخشداری، امور اراضی، جهاد کشاورزی، شرکت آب منطقه‌ای و آبفا ضروری است. او افزود: این نهادها باید در جلسات هماهنگ، وضعیت این اراضی را مشخص کنند تا مردم از سردرگمی خارج شوند.

وی همچنین بیان کرد که جلسات متعددی برای تعیین تکلیف این ۱۲۰ هکتار زمین برگزار شده، اما تاکنون هیچ تصمیم واحدی در این خصوص اتخاذ نشده است و هنوز وعده زمانی برای ساماندهی وضعیت این زمین‌ها نیز داده نشده است.

دهیار روستای گردخون درادامه اظهار داشت :معارضین  یا مالکین در این زمینه ادعایی گرفتن مجوز ساخت دارند وبر این ادعا نیز پافشاری می کنند تا با تحت فشار قرار دادن ارگان های مرتبط بتوانند مجوز ساخت واحدهای مسکونی و تجاری بگیرند در حالیکه زمین های واگذار شده در  قولنامه ها نیز به عنوان مزروعی ثبت شده است و درزمان فروش نیز گفته اند هر زمان مشکل این زمنیها حل شد می توانید مجوز ساخت بگیرید و اکنون نیز فرمانداری و استانداری و حتی دولت نیز به دلیل تعدد معارضین و مالکین در صدد هستند به طریقی که شده مشکل این زمین ها را حل کنند تا مردم به حقشان برسند اما روشن است مکه این پروسه زمان بر است.

وی همچنین به مشکل مالکین اشاره کرد و گفت: تعداد دقیق مالکین مشخص نیست. زمین‌ها به‌صورت سهمی تفکیک شده‌اند و هنوز روشن نیست که هر سهم معادل چند متر مربع است. بسیاری از مردم بدون آگاهی و فقط به دلیل اعتماد به موسسه وابسته به تبلیغات اسلامی، اقدام به خرید این اراضی کرده‌اند.و متن قصد ندارم توپ را در زمین مردم بیندازم اما این قصور متوجه خود مردم نیز است.

زارع با اشاره به تلاش‌های مستمر مسئولان برای حل این معضل، بیان کرد: جلسات تکمیلی برای تعیین تکلیف این زمین‌ها در آینده برگزار خواهد شد. او توضیح داد: استانداری و نیز دو جلسه دیگر در سال جاری برای حل این مشکل برگزار کرده‌اند، اما انجام کارهای زیرساختی برای صدور مجوز ساخت‌وساز در این اراضی بسیار زمان‌بر است. ابتدا باید تغییر کاربری اراضی مشخص شود و سپس تعیین گردد که آیا بنیاد مسکن، شهرداری یا دهیاری مسئولیت مدیریت این زمین‌ها را به عهده می‌گیرند.

در نهایت، دهیار گردخون تاکید کرد:  با وجود پیچیدگی‌های موجود، استانداری و وزارت کشور همچنان بر تعیین تکلیف این زمین‌ها برای صدور مجوز ساخت و ساز تاکید دارند و در تلاشند تا مشکلات مردم را حل کنند.

***مدیر کل دفتر فنی استانداری فارس: راهکار نهایی، ایجاد آبادی مستقل در مجاورت گردخون است

در حالی که دهیار گردخون کاربری زمین‌های فروخته شده به مردم را زراعی می‌داند، به نظر می‌رسد که عملاً امکان استفاده زراعی از این زمین‌ها وجود ندارد. حتی اگر این ۱۲۰ هکتار زمین به ۴۰۰۰ قطعه تقسیم شده باشد( نه به روایتی به ۴۷۰۰ قطعه)، هر قطعه به طور میانگین بیشتر از ۳۰۰ متر مربع نخواهد بود که این مقدار برای کاربری زراعی مناسب نیست. در واقع، همانطور که امیر حسین جمشیدی، مدیرکل دفتر فنی استانداری فارس اشاره می‌کند، کاربری این زمین‌ها در هنگام فروش نامعلوم بوده و فقط به‌عنوان «زراعی» ثبت شده است.این مسائل نشان‌دهنده پیچیدگی‌های حقوقی و اجرایی در تعیین تکلیف این زمین‌ها است. از یک سو، مشکلات مالکیتی و عدم تطابق کاربری با واقعیت‌های موجود، و از سوی دیگر، سردرگمی مردم و ارگان‌های مسئول، نشان می‌دهد که برای حل این بحران به زمان و هماهنگی میان نهادهای مختلف نیاز است.

مدیر کل دفتر فنی استانداری فارس نیز در گفت‌وگو با فارس اگاه، در ابتدا به اهمیت حفظ اراضی حریم شهر شیراز اشاره کرد و گفت: «حریم شهر شامل اراضی است که باید برای توسعه کلان‌شهرها نگهداری شود، بنابراین، این اراضی باید از لحاظ قانونی تحت نظر و مدیریت قرار گیرند. در حال حاضر، بسیاری از این اراضی در محدوده قانونی شهر شیراز قرار ندارند و همچنان در وضعیت بلاتکلیفی قرار دارند.»

امیر حسین جشمیدی ادامه داد:« برای حل این مشکل اراضی اطراف روستای گردخود سه راهکار مختلف برای تعیین تکلیف اراضی که به زمین‌های تبلیغات اسلامی معروف هستند، پیشنهاد شده است.راهکار اول پیشنهادی افزودن این اراضی به محدوده شهری شیراز بود که این راهکار ابتدا مورد بررسی قرار گرفت، اما پس از ارزیابی‌های لازم، رد شد، زیرا این اراضی فاصله زیادی از محدوده شهری شیراز دارند و اضافه کردن آن‌ها به شهر از نظر فنی و اجرایی امکان‌پذیر نبود. علاوه بر این، شورای عالی شهرسازی نیز این پیشنهاد را تأیید نکرد.»

مدیرکل دفتر فنی استانداری فارس به راهکار دوم اشاره کرد که شامل افزودن این اراضی به روستای گردخون بود و توضیح داد: «اما این راهکار نیز به دلیل اینکه مساحت این اراضی بیشتر از مساحت خود روستای گردخون است، به مشکل برخورد و اجرایی نشد. »

جمشیدی در نهایت از راهکار سوم خبر داد که شامل پیشنهاد ایجاد یک آبادی جدید در مجاورت روستای گردخون است و توضیح داد:« این آبادی جدید قرار است به صورت مستقل از گردخون مدیریت شود و طرح هادی روستایی برای آن ارائه گردد. این اقدام می‌تواند به مردم کمک کند تا به شکل قانونی و تحت نظارت دولتی به ساخت و ساز در این منطقه بپردازند.  به هر رو بحث الحاق این روستا در دفتر فنی استانداری فارس، معاونت عمرانی استانداری استان و شهرداری شیراز همچنان باز است و تلاش داریم هرچه زودتر بررسی‌های فنی و کارشناسی جمع‌بندی شده و به یک اتفاق نظر در زمینه تعیین تکلیف این زمین ها برسیم.»

** داستان تکراری تخلف های سازمانی که بارش بر دوش مردم مانده است

مدیر کل دفتر فنی استانداری فارس در پایان توصیه‌ای به مردم داشت و گفت: «ما از مردم می‌خواهیم که از خرید زمین‌های بدون کاربری قانونی خودداری کنند. چرا که خرید این زمین‌ها نه تنها مشکلاتی برای خودشان ایجاد خواهد کرد، بلکه باعث به وجود آمدن دردسرهایی برای مسئولان نیز خواهد شد.»

ماجرای زمین‌های اطراف روستای گردخون، یکی از صدها داستانی است از طمع کاری‌های سازمان های دولتی و بی‌توجهی‌ به حقوق مردم است که زمینی را که مشخص نیست مربوط به راضی ملی بوده که به هر نحوی در اختیار سازمان تبلیغات اسلامی قرار گرفته قطعه قطعه تفکیک کرده و به صورت غیرقانونی و تفکیک‌های غیرمجاز به مردم بی اطلاع فروخته اند و اکنون با افزایش مالکان نیاز به تغییر کاربری دارد از سوی دیگر نیز یادآور چالش‌های جدی امروز برای هزاران خانواده‌ای است که در انتظار خانه‌دار شدن، بیش از دو دهه به سر برده‌اند.