آفت فقر در تار و پود شلوارهای وصله دار، به گزارش سيد محی الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار فارس اگاه، داستان شلوارهای وصله دار نوشته رسول پرویزی نویسنده و داستان نویس معاصر نقد شد.

به گزارش خبرنگارفارس اگاه ،  استاد عبد العلی دستغیب در نشست نقد ادبی هفتگی خود که با حضور داستان نویسان و شاگردان مکتب نقد ادبی در منزلش برگزار شد اظهار داشت: رسول پرویزی اولین بار داستان سزار محمد را چاپ کرد و چوبک هم که بوشهری بود داستان سزار محمد را از نه از روی دست پرویزی بلکه از روایتی محلی گرفته و آن را بسط و توسعه میدهد.

وی گفت:رسول پرویزی زاده بوشهر بود و در همان جا درس خوانده بود و بعد از شهریور ۲۰ که روزنامه ای بنام سروش در شیراز با مدیریت مرحوم عفیفی از فضلای قدیمی شیراز تاسیس شد،پرویزی هم به شیراز آمد و در آنجا کار کرد و قلم زد و مقالاتی در آن مینوشت.

دستغیب افزود:روزنامه سروش کم‌کم به ارگان ایالتی حزب توده تبدیل شد و توللی هم در اشعارش درباره عفیفی و به تعریف از او شعری سروده است.

منتقد ادبی معاصر یاد آور شد: این روزنامه در سال ۱۳۲۴ در خیابان زند شیراز (اول رودکی) منتشر می شد و همانجا که قهوه خانه ای بود را به دفتر مرکزی ایالتی حزب توده فارس تبدیل کرده بودند.رسول پرویزی و جعفر ابطحی و فریدون توللی و عده ای دیگر از نویسندگان شیراز و جنوب ازرفعالین حزب توده بودند و در این مکان و در این روزنامه فعالیت میکردند.

نویسنده دوره ۵ جلدی “از دریچه نقد “و دهها عنوان کتاب دیگر بیان داشت: بعد از مدتی که شاه ترور شد اما جان سالم به در برد تیم رزم آرا که نخست وزیر شده بود اتهام ترور شاه در آن دوره را به حزب توده بستند و به همین بهانه دفاتر حزب توده در کشور و از جمله در شیراز غارت کردند.

منتقد ادبی معاصر خاطر نشان کرد: دانش آموزان آن دوره تمایل به توده ای شدن داشتند و بسیاری از آنها وارد این حزب میشدند و به تهران می رفتند.

دارنده نشان درجه اول فرهنگ و هنر از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه گفت:در سال ۱۳۲۵ که در حزب توده انشعاب صورت گرفت، توللی و پرویزی و ابطحی و…از حزب توده استعفا دادند و پرویزی وارد اداره بیمه فارس شد و در آنجا کار میکرد و بعدها با توللی و ابطحی و دیگران به تهران رفته و به عَلَم نزدیک شدند و به مقاماتی هم رسیدند رسول پرویزی سناتور و رییس ارگان مبارزه با بی سوادی شد و در اواخر عمر با یک خانمی از اصفهان ازدواج کرد.

دستغیب تاکید کرد:دو داستان زار محمد و لولی سرمست و شلوارهای وصله دار از کارهای خوب پرویزی است و جنبه های داستانی بهتری نسبت با سایر داستانهایش دارد.به نظر می رسد داستان نویسی شغل اصلی پرویزی نبود. او گزارشاتی درباره فقر می نوشته و داستان شلوارهای وصله دار از او به نوعی فقر نگاری است و میتوان گفت طنز در داستان هایش خوب است.مثلا تعبیری بنام گنجشک های پدرسگ دارد.در جایی مینویسد باز صبح جمعه شد و این گنجشک های پدر سگ نگذاشتند ما بخوابیم که این تعبیر گنجشک های پدر سگ و تعابیری مثل این از پرویزی و قلم او جنبه کمیک و طنز در حد روزنامه توفیق داشت.حمیدرضا زنگی داستان نویس و منتقد داستان هم در این نشست اظهار داشت:شلوارهای وصله دار به قلم “رسول پرویزی” از آن داستان‌ هایی است که کتاب به صورت راوی اول شخص نوشته شده و گویی راوی خاطرات گذشته را تعریف می‌کند. “شلوارهای وصله دار” با سبکی زیبا و ساده، با کلمات محاوره‌ای نوشته شده است.

وی گفت:عبارات عامیانه‌ مردم در طول رمان ظاهر می‌ شود و تصویری واضح را از فضایی که”رسول پرویزی” توصیف می‌کند در اختیار خواننده قرار می‌دهد. زنگی افزود:داستان “شلوارهای وصله دار” در شیراز می‌گذرد و راوی روزگاری را توصیف می‌کند که پوشیدن لباس فرم و استفاده از کلاه پهلوی الزامی بود و ماموران شاه سعی کردند این نوع لباس را از طریق قوانینی نظیر محدودیت در مدرسه بین شیرازی‌ها جا بیاندازند که همچون مردم بسیاری از شهر های دیگر،با مخالفت مردم روبرو شدند.

نویسنده رمان های”آوش”و “رانده شده “بیان داشت: راوی روایت شلوارهای وصله دار یکی از دانش‌آموزان است و روزی را توصیف می‌کند که هر بچه‌ای که کت و شلوار نمی پوشید، لباسش را جلوی مدرسه می‌بریدند.او همچنین حوادث سرگرم کننده‌ای که در نتیجه‌ این محدودیتها رخ می‌ داد را به خوبی و هنرمندی وصف ‌می‌کند و اوقات مفرحی را برای خواننده رقم می‌زند. شلوارهای وصله دار از “رسول پرویزی” اثری مملو از حرف و صحبت است و داستان‌هایی درباره افرادی است که روزهای ساده‌ای را سپری نکرده اند. رسول پرویزی خاطره‌های دوران کودکی و نوجوانی خود در جنوب ایران را در پس‌زمینه‌ ای فرهنگی اجتماعی به رشته‌ تحریر درآورده است و “شلوار های وصله دار” یک اثر ادبی کم‌نظیر است که ترکیبی از کمدی،واقعیت و حس نوستالژی است.در ادامه فاطمه پهلوان نویسنده و منتقد ادبی شیراز توضیحاتی در مورد پرویزی داد و به معرفی آثار وی پرداخت. پهلوان در این نشست اظهار داشت:رسول پرویزی در سال ۱۲۹۸ در بوشهر متولد و در آبان ۱۳۵۶ در شیراز درگذشت. او داستان‌ نویس مهمی در دهه‌ های ۱۳۲۰ و ۳۰ خورشیدی و سیاستمداری کهنه کار بود و از حوزه انتخابیه دشتستان در مجلس شورای ملی در دوره‌های بیست و یکم، بیست و دوم و بیست و سوم نماینده مجلس شورای ملی شد و نمایندگی دوره هفتم مجلس سنای ایران و معاونت نخست‌ وزیری اسدالله علم را درکارنامهٔ فعالیت های سیاسی و اجتماعی خود داشت.پرویزی سال‌ها در مجلات قلم زد و خود را به عنوان یکی از نمایندگان اصلی تیپ داستانی جمالزاده معرفی کرده بود؛گرچه نتوانست همراه و همگام با چهره‌های تأثیرگذاری مانند صادق هدایت،بزرگ علوی، و صادق چوبک حرکت کند.در سال ۱۳۳۶ نخستین و معروف‌ ترین مجموعه داستان خود، شلوارهای وصله‌دار را منتشر کرد.دومین کتاب او، «لولی سرمست»،در سال ۱۳۴۶ منتشر شد. فعال ادبی معاصر خاطر نشان کرد: پرویزی بعدها به علت تصدی مناصب حکومتی (سناتور) نوشتن را ادامه نداد. رسول پرویزی در آبان ۱۳۵۶ در ۵۸ سالگی در شیراز درگذشت و در حافظیه به خاک سپرده شد.اخیراً کتابی از او به نام قصه‌های رسول منتشر شده‌است. .