آیا روسیه از موشک‌های هسته‌ای تاکتیکی در جنگ با اروپا استفاده خواهد کرد؟ محاصره مرزهای غربی روسیه توسط ناتو، فشارهای دیپلماتیک فزاینده تهدید آمیز، تحریم های اعمال شده، تلاش برای ترور و انجام سوء قصد، عامل تحریک روسیه به استفاده از سلاح های هسته ای تاکتیکی محسوب می شود.

به گزارش فارس آگاه، روسیه سال های متمادی است که در محافل دیپلماتیک و نزد افکار عمومی بر توقف تهدیدات و مقابله با گسترش ناتو به شرق تاکید دارد، اما ماشین جنگی آمریکا، همه حساسیت‌های روسیه را نادیده گرفته و بر سیاست گسترش خود پافشاری می‌کند.

در همین راستا ناتو به تحریک اوکراین نیز ادامه داده است. در حالی که عملیات ویژه روسیه علیه اوکراین ادامه دارد، عضویت فنلاند در ناتو باید قدمی دیگر از طرف ناتو برای گسترش به شرق تلقی شود. در چنین شرایطی برای پیشگیری از نبردها و جنگ های بزرگتر نمایش اقدامات بازدارنده از طرف روسیه به ضرورتی آشکار تبدیل شد. استقرار تسلیحات هسته ای تاکتیکی روسیه در بلاروس را باید اقدامی موثر برای جلوگیری از یک جنگ بزرگتر در نظر گرفت. حال جهانیان، با نادیده گرفتن اقدامات ناتو که آشکارا همه کشورهای منطقه را هدف قرار داده است، در حال بحث و گفت و گو در رابطه با استقرار سلاح های تاکتیکی روسیه در بلاروس است.

موضوع این است که آیا روسیه از این سلاح های بهره خواهد برد یا خیر؟ کارشناسان منطقه ای معتقدند این اقدام روسیه را باید به مثابه اقدام راهبردی بازدارنده دانست. به گفته کارشناسان روسیه نیز تنها زمانی به عنوان اقدامی پیشگیرانه به صورت استثنائی از این قابلیت استفاده خواهد کرد که سامانه ها و سازوکارهای دفاعی دیگر بی اثر شده باشند. بدون شک استفاده از سلاح های هسته ای تاکتیکی دست این کشور در تقابل با غرب را باز خواهد گذاشت و تاکتیک موثری نیز خواهد بود.

علاوه بر این استقرار موشک های تاکتیکی اسکندر در این مقطع نیز معنادار است. پس از دیدار رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین و رئیس جمهور چین شی جینگ پینگ که در سفری سه روزه به مسکو رفته بود توافق های بسیاری در زمینه های سیاسی، اقتصادی و نظامی به امضا رسید و بلافاصله پس از این تحولات بود که موشک های تاکتیکی روسیه در بلاروس مستقر شد.

سیاست جنگی همه جانبه اتحاد آتلانتیک علیه روسیه، احتمال استفاده روسیه از سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی را افزایش می‌دهد. محاصره مرزهای غربی روسیه توسط ناتو، فشارهای دیپلماتیک فزاینده تهدید آمیز، تحریم های اعمال شده، تلاش برای ترور و انجام سوء قصد، عامل تحریک روسیه به استفاده از سلاح های هسته ای تاکتیکی محسوب می شود.

در این مسئله شکی نیست که روسیه همانند ایران سلاح هایی را که تولید می کند صرفا به عنوان عنصر بازدارنده نمی بیند. نباید فراموش کرد که ایران با موشک های دوربرد خود پایگاه ها و اهداف تروریستی آمریکایی در عراق را به صورت قاطع مورد هدف قرار داد و همین نمونه، مثال ملموسی از این موضوع است. آتلانتیک به صورت مداوم در حال تسلیح اوکراین است. چنین شرایطی بدون شک موجب تحریک روسیه بوده است و روند ایجاد صلح بین دو کشور را نیز مختل کرده است. غرب در هر فرصتی مانع از ایجاد روند صلح در منطقه می شود.

غرب با این اقدامات خود نه تنها روسیه بلکه نظم جدید جهانی را نیز هدف قرار داده است. در دورانی قرار داریم که نظام تک قطبی دیگر اعتباری ندارد. جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی به واسطه جمهوری خلق چین به این نتیجه رسیده اند که باید صفحه جدیدی در روابط دو کشور گشوده شود، مقامات انصارالله یمن نیز با سعودی ها دیدار کرده و حاضر به گفت و گو می شوند، تجارت خارجی بدون دلار انجام می شود، ایران عضو سازمان همکاری شانگهای می شود، ایران، ترکیه، روسیه و سوریه در منطقه بر سر یک میز نشسته و در مورد صلح گفت و گو می کنند.

در چنین فضایی، توافقنامه همکاری راهبردی و عزم جدی ومشترک چین و روسیه نقش محوری در این تحولات را ایفا می کند. گام های راهبردی روسیه و چین که می خواهند به نظم جهانی تک قطبی پایان دهند، جبهه آتلانتیک را نگران کرده است. اقدامات جمعی غرب علیه روسیه در واقع با هدف شکست استراتژیک مسکو و پکن است.

در حقیقت اقدامات غرب، علاوه بر روسیه و چین تمام دولت های منطقه ای حامی ابتکارات جهانی و نظام چند قطبی جهانی را نیز هدف قرار می دهد. در عین حال ایالات متحده آمریکا، بریتانیا و اتحادیه اروپا برای برهم زدن اتحاد چین و روسیه و جلوگیری از ایجاد یک جهان چند قطبی اولویت را به موضوع شکست روسیه اختصاص داده و بر این مسئله متمرکز شده است.

انتهای پیام/