از سمبل کاری تا انحصار طلبی حوزه فرهنگی شهر!، به گزارش سيد محی الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار فارس اگاه، برنامه های متعدد و متنوع روز و هفته شیراز که چند سالیست بمناسبت سفر تاریخی و پرخیر و برکت مقام معظم رهبری مدظله به فارس و شیراز در تقویم رسمی کشورمان جا گرفته را بیشتر غیر شیرازیها که جمعیت نود درصدی این کلانشهر را شامل میشوند در صدد انجامش هستند تا شیرازیهای اصیل و نجیب که دوست داشتنی و مهربان هستند.البته که روز شیراز نه تنها متعلق به شیرازیهاست بلکه چنین مناسبت مهمی مربوط به کل ایران و پارسی زبانان و همه بشریت دوستدار شیراز چونان بهشت است اما به هر روی روز و هفته شیراز را باید با کمترین حواشی پیرامونی و حتی المقدور با حضور پرشور شیرازیهای باصفا برگزار کرد تا در پیش چشم ناظران و شاهدان چنین برنامه هایی بویژه منتقدان حوزه فرهنگ و ادب و هنر این شهر کمترین نقدها و گلایه ها را داشته باشد.

یکی از مهمترین نکات و مسائلی که در برنامه های مورد توجه برنامه ریزان، برنامه سازان و تولید کنندگان محتواها و همایشها و یاد روزهای سالیانه روز و هفته شیراز باید مورد توجه قرارگیرد توجه به تاریخ و فرهنگ و هویت روشن شیراز و ترویج فرهنگ عامه مردم این کهن دیار در این ایام خاص از سال(۱۵ تا ۲۱ اردیبهشت) است.

شیراز در طول تاریخ چند هزار ساله پیدایش خود توانسته بر تاریخ و فرهنگ‌ دیرپای ایران زمین تاثیرگذار باشد.مشاهیر رجال و نام آوران این زیباشهر رویایی و آثار تاریخی،فرهنگی و جاذبه های گردشگری این جهانشهر ایرانی آنقدرها برای گفتن و نوشتن و خواندن و توصیف کردن حرف و سخن دارد که در طول برنامه های بزرگداشت این مناسبت نیازی به اجرای دیگر برنامه های مغایر با این موضوعات نیست.اما به راستی چه شده که این شیوه از بیشتر اجراهای روزمره و تکراری و کلیشه ای همه ساله درست در روز و هفته شیراز که هیچ ربطی به شیراز و شیرازیها ندارد مرتب در حال تکرار و دموده شدن است؟ عدم دعوت از سخنرانان بزرگ و معروف از خود شیراز در برنامه های روز و هفته شیراز و دعوت گاه عمدی از میهمانانی خارج از شیراز خصوصا تهران و صرف هزینه های هنگفت از پول مردم شیراز برای پر کردن جیب برخی مدعوین ویژه ای که هیچ تاثیری در روند اجرای برنامه های بزرگداشت روز و هفته شیراز ندارند به چه معنیست؟تا کی و تا چند سال پی در پی قرار است از عزیزان بازنشسته و دست شسته از کار حوزه فرهنگ که به قول خودتان برخیهاشان ریشه شغلی و سوابق خدمتی در قبل از انقلاب داشته و دارند اما ناگزیر به معرفیشان بعنوان فرهنگور و تلاشگر حوزه فرهنگید به عناوین مختلف و برنامه های گوناگون بایدتجلیل کنید؟پس سهم قدردانیها از جوانان و میانسالان و دیگرانی که بخشی از عمر شریفشان در راه شیراز و شیراز پژوهی و شیراز نویسی صرف شده در برنامه های روز و هفته شیراز چیست؟چرا باید مُصر به حضور و آوردن افرادی در مراسم مختلف شیراز و تجلیل از آنان در مناسبتهای گوناگونی باشید که خودتان بارها وانمود کرده اید نام و برنامه هایشان در جشنهای هنر شاه و شاهنشاهیست اما در کلامتان مدعی و منکر و مخالف برنامه ریزان وموثرین برپایی چنین جشنهایی در شیراز و فارسید؟ اگر واقعا قصد و نیتتان برای خدا و رضایت رهبری و مردم است که بسم ا… ! فرا خوان بزنید و از همه فعالان حوزه فرهنگ با هرگرایش فکری که سلامت نفس دارند و با مردم کشورشان عنادی ندارند و حقیقتا دلسوز کشورند دعوت کنید و به همراهی در برگزاری برنامه های روز شیراز فراخوانشان کنید نه اینکه با مشورت مشاورینی غیر امین،صرفا از افرادی در برنامه هایتان دعوت و تجلیل کنید که همه ساله هستند و همه ساله هم باید باشند؟ آیا شیراز به جز همین چند نفر خاص مد نظرتان در حوزه فرهنگوری و فعال ادبی و هنری و فرهنگی افراد دیگری ندارد؟چرا باید این تصور برای عموم مردم شهر پیش آید که که عده ای مدیران با عدول از عدالت اجتماعی و با ورود به برخی تبعیضها و بی حرمتیها به خوبان شهر،همه شهر،استان و کشور را در انحصار خود میدانند و هر کاری خواستند با مردم وفادار به نظام و کشور انجام میدهند و به قول مثلی معروف آب از آب هم تکان نمیخورد؟آیا در شیراز سخنرانانی قابل برای چند دقیقه سخنرانی در مورد شیراز و توصیف این شهر تاریخی وجود ندارد که از دوردستها و بی آنکه از شیراز بگویند دعوت میکنید یا چنین گوهر های ارزنده ای را شیراز دارد و به آنها توجهی نمیشود؟ چرا از آنان در روز و هفته شیراز دعوت نمیشود؟تا کی قرار است عرصه فرهنگ و هنر شیراز و فارس دچار این خودسانسوریها و محدودیتها باشد؟ آیا قرار است هر ساله و همواره هزینه های شهر و شهرداری و ارشاد و دیگر ارگانها صرف اموری غیر ازموضوع شیراز در شهر شیراز و در ایام و روز های هفته شیراز شود؟

منکر زحمات و خدمات مدیران شهری در اجرای برنامه های روز و هفته شیراز نبوده و نیستم و قصد سیاه نمایی و نادیده گرفتن این زحمات ندارم اما کارنامه درخشانی از این مدیران هم در اجرای برنامه های شاخص و همگانی و فراگیر حوزه فرهنگ و ادب و هنر در ایام هفته شیراز سالهای گذشته تا به امسال هم  سراغ نداشته و ندارم.

بگذارید زبان و قلم نقادان وادی حوزه فرهنگی شهرمان جان بگیرد و هرگز فعالان عرصه فرهنگ را نومید و خسته و دلگیر و زبان بسته نخواهید.روز شیراز را خواهشا و لطفا دچار امیال شخصی و اغراض سیاسی اتان نکنید و به جنبه های فرهنگی و ادبی این روز و این مناسبت مهم بهتر و بیشتر بپردازید.روز و هفته شیراز را نمیتوان با خوانش چند شعر شیرازی و صرفا با حضور چند شاعر شیرازی گوی و اجرای یک گروه موسیقی به سبک و سیاق شیراز خوانی تمام کرد یا بساط هفته شیراز را با سخنرانیهای کسل کننده و طولانی مدت سخنرانان غیر تخصصی در هم پیچید! حق این بوده و است که مناسبت روز و هفته شیراز را با آن معیارها و شاخصه هایی که رهبری در سفر چند سال پیششان به این شهر داشته و شیراز و فارس را به نحوی که توصیف و تجلیل نموده و در قله دانسته اند برگزار کنیم نه اینکه از گروههای فعال فرهنگی مردمی و غیر دولتی غافل شده و آنها را نادیده گرفته و احترام نگذاریم و در عوض از کسانی تقدیر و تشکر شود که همه ساله همانها در همه مناسبتها و در همه هفته های شیراز تقدیر میشوند.

روز و هفته شیراز باید با مشارکت همه جانبه دوستداران شیراز که از خود شیراز و از ساکنان این شهر از گل بهترو هستند به دور از سمبل کاری اجرا گردد. مدیری که هدفش رفع تکلیف انجام باری به هر جهت و به هر شیوه برگزاری روز شیراز است و به محتوا و ابعاد گوناگون این مناسبت مهم و ملی نمی اندیشد نمیتواند مدیر موفقی باشد.پر واضح است که مخاطبان چنین برنامه هایی ضعف عملکردی چنین مدیر نماهایی را دیده و به سخره میگیرند.یادمان باشد عرصه مقدس فرهنگ و ادب و هنر شیراز جای انفعال و مسامحه کاری و ملاحظه کاریها نیست که در شیراز دارالعلم و سومین حرم اهل بیت علیهم السلام در ایران برنامه های یاد روزها و سالروزهایش از دو مولفه اصلی رویدادهای فرهنگی و ادبی و هنری چنین شهر آسمانی، نشانی نباشد یا ردپایی از معنویت و روح علم و دین که دو شاخصه شیراز است در برنامه هایش دیده نشود.

تجلیل از شیراز پژوهان، نویسندگان کتب و مقالات متعدد حوزه شیراز، تجلیل از مشاهیر بزرگ ساکن و شاغل در شیراز،رونمایی از آثار مرتبط با شیراز، دعوت از شیرازیهای مقیم مرکز و سایر استانها و معرفی شیرازیهای موفق در خارج از کشور،خوانش شعر شیرازی و سخنرانی درباره شیراز و خلاصه اگر همه برنامه های روز و هفته شیراز در مورد شیراز و برای شیراز و به عشق این شهر و به لطف شیرازیهای عزیز باشد می‌تواند رضایت عموم شهروندان را جلب نماید نه اینکه بر روال معمول رضایت صرفا یک قشر و یک جناح فکری خاص مدنظر برنامه ریزان چنین برنامه های سطحی و آبکی باشد. درباره روز و هفته شیراز که تا به امروز توسط مدعیان و مجریانش نه چندان فاخر و نه در خور شان و عظمت این شهر و مردمان بافرهنگش برگزار شده مطلب فراوان است و به همین مقدار بسنده میکنم زیرا از جانب آنانی که خیال میکنند روز و هفته شیراز را به خوبی و با زحمت برگزار کرده اندگوش شنوا و پاسخگویی منطقی نیست.جمله و نکته پایانی ام بعنوان فعال حوزه فرهنگ و رسانه این باشد که از همه دلسوزان و فرهنگوران شیرازی که بی هیچ ادعا وچشمداشت برای ارتقای این شهر عزیز و این شیراز جنت تراز سالهاست کار کرده و کار میکنند اما هرگز از سوی عده ای دیده نشده و نمیشوند تقدیر و تشکر مینمایم.

قطعا روز و روزگاری نزدیک شیراز و شیرازیها به آنچه که حق شهرشان است و باید به آن برسند خواهند رسید و بزرگداشتهای سالانه روز و هفته شیراز را نه برای یک قشر و یک گروه از مردم بلکه برای همه مردم شیراز و با در نظر گرفتن همه جوانب این رویداد ملی و میهنی که رنگ و بویی از شیراز برده باشد را برگزار خواهند نمود.