تا زمان راه‌اندازی سازمان تاسیسات شهری، یک مدیریت یکپارچه برای پل‌های عابر پیاده تشکیل شود، به گزارش جلال‌الدین عرفانی خبرنگار فارس اگاه، پل‌های عابر پیاده و مشکلات آن سال‌هاست به یکی از معضلات اصلی شهر تبدیل شده؛ پل‌هایی که گاه نبودشان بهتر از بودشان است، چرا که در برخی موارد به لحاظ سازه‌ای به نوعی اجرا می‌شوند که استفاده از آن‌ها برای بسیاری سخت است؛ مانند شیب پله‌ها یا لیز بودن رمپ‌ها و یا حتی مکان‌یابی نامناسب و همین می‌شود که به رغم هزینه بالای ساخت اما کارآیی پل‌ها آنقدر بد است که برخی حتی خطر پریدن از نرده‌های زیر پل و گذر از اتوبان‌های شلوغ خطرناک را بر گذر از پل‌های بی‌کیفیت ترجیح می‌دهند.

مشکل اصلی در عدم ساماندهی این پل‌ها، موضوعی بود که مهدی طاهری، عضو شورای شهر، در تذکر خود در جلسه علنی شورا به شکلی انتقادی مطرح کرد: «مدیریت چندگانه و حتی به نوعی – به گفته وی – پل‌های بی‌صاحب.» در همین راستا، گفت‌وگویی با این عضو شورا داشتیم و علت این تذکر را جویا شدیم. وی در پاسخ به سوال خبرنگار شهر مردم گفت: پل‌های عابر پیاده از سال‌ها قبل برای عبور ایمن مردم بیشتر در اتوبان‌ها و معابر پرخطر شهر اجرا شده، اما در برخی نقاط هست که ما شاهد عدم استقبال از این پل‌ها توسط مردم هستیم و حتی مردم خطر عبور از زیر پل را به جان می‌خرند ولی حاضر نیستند از روی آن عبور کنند.

عضو شورای شهر شیراز افزود: علت آن است که ما در شهرداری تمهیدات و امکانات لازم را در این پل‌ها ایجاد نکردیم تا مردم به سهولت بتوانند از ظرفیت این پل‌ها استفاده کنند.

وی افزود: به عنوان مثال ما پل ساختیم اما یا آسانسور و پله برقی ندارد و یا اگر دارد ایراد فنی دارد و یا خراب و خاموش است و افراد به ویژه افراد کم‌توان نمی‌توانند از پله‌های پل بالا بروند.

طاهری گفت: در بسیاری موارد حتی پل رمپ دارد اما به دلیل لیز بودن آن افراد زمین می‌خورند، این در حالی است که در پل‌های رمپی به صورت فنی باید یک لایه زبر و پلیمری اجرا شود که البته در برخی پل‌ها هم این کار صورت گرفته اما به مرور زمان آن لایه از بین رفته اما باید مجدداً ترمیم می‌شده که این کار صورت نگرفته است.

وی تصریح کرد: این موارد یک وجه حقوقی دارد و یک وجه فنی، در وجه حقوقی باید این پل‌ها یک متولی داشته و یک نفر باید مسئولیت تام صفر تا صد پل‌های عابر پیاده را به عهده گیرد، الان پل‌های شهر یا مسئولی ندارند یا چند مسئول دارند.

طاهری گفت: به عنوان مثال احداث این پل‌ها با معاونت فنی است، بعد تحویل منطقه می‌شود، معاونت اجرایی و منطقه به مسایل اجرایی پل می‌رسند و یک مدیریت نیز برای نگهداری و نظارت در معاونت فنی برای آن دیده شده تا دچار اشکال نشود و اگر خراب شوند مشکلات برطرف شود.

وی افزود: اما این پایان ماجرا نیست، برخی پل‌ها صاحب حقیقی و حقوقی مشخصی ندارند چرا که یک سری از آن‌ها هم به صورت BOT توسط سازمان سرمایه‌گذاری به صورت مشارکتی توسط بخش خصوصی اجرا شده و بر طبق قرارداد صفر تا صد هزینه ساخت پل هوایی به جز تملک توسط سرمایه‌گذار انجام و در قبال آن به مدت چند سال پل برای تبلیغات و آگهی برای کسب درآمد به سرمایه‌گذار واگذار شده است، پس از مدت تعیین شده نیز که سرمایه‌گذار سود حاصل از مشارکتش را نیز کسب کرد پل به شهرداری بازمی گردد و شهرداری مالک آن است و می‌تواند از درآمد حاصل از تبلیغات آن استفاده کند.

عضو شورای شهر شیراز افزود: اما حال ببینید چه اتفاقی می‌افتد در زمانی که باید پل توسط مشارکت‌کننده مورد استفاده گیرد مسئولیت تبلیغات و درآمد جای دیگر است و بعد در اختیار شهرداری قرار می‌گیرد، در همین زمان اما بر طبق یک امتیاز که به سیما و منظر داده شده در زمان‌هایی در برخی رویدادها که بیشتر هم فرهنگی است شهرداری می‌تواند در زمانی معین، از تبلیغات این پل‌ها به صورت رایگان استفاده کند که این بخش به عهده معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری است حال معاونت چگونه با سرمایه‌گذار متصل شود چرا که این نیز پیچیدگی خاص خود را دارد.

وی با اشاره به عدم انجام تعهد برخی بخش‌های خصوصی برای نگهداری پل‌ها گفت: نگهداری پل هوایی هزینه دارد اما اگر پلی دچار مشکل شد مثلاً روشنایی می‌خواهد وقتی به منطقه شهرداری می‌گویی می‌گوید این بخش با من نیست برعهده معاونت حمل و نقل و ترافیک است، بعد با معاون ترافیک اطلاع می‌دهیم دو‌پهلو جواب داده می‌شود یک‌جا می‌گویند نگهداری با ما نیست در جای دیگر می‌گویند نگهداری این بخش با ماست.

طاهری گفت: حالا ببینید ما در زمینه نگهداری پل‌های هوایی عابر پیاده با چه آش شل قلمکاری مواجه هستیم، یعنی ده‌ها مسئول درگیر هستند و نیستند، برخی پل‌ها را دیدیم حتی سایبان که باید در زمان بارندگی و آفتاب تابستان روی سر مردم باشد را ندارند و یا سایبان شکسته یا حتی حذف شده است، این‌ها شهر را دچار مشکل می‌کند.

عضو شورای شهر شیراز افزود: ایراد اصلی مدیریت چندگانه پل‌های هوایی است که باید مدیریت آن یکپارچه شود، البته شنیده‌ام در سازمان جدیدی به نام سازمان تاسیسات شهری که شهرداری برای آینده به وزارت کشور ارائه کرده این موارد دیده شده اما چون فرایند تأیید و راه‌اندازی این سازمان ممکن است یکی دو سال طول بکشد، تا این سازمان راه بیافتد در تذکر از شهردار خواستم که برای این مدت تمهیدی اندیشیده و کار پل‌ها به یک نفر یا بخش واگذارکند تا از این بی‌سروسامانی درآید که شهردار هم این تذکر را پذیرفت و قرار شد این موضوع پیگیری و رفع مشکل شود، اما اگر اوضاع بخواهد بر همین منوال پیش برود اگر دیدیم در ۲ ماه آینده تحولی در پل‌ها صورت نگرفت مجبوریم این را به صورت سوال از شهردار مجدداً مطرح کنیم، چون این جزو مطالبات مردم از ما به عنوان نماینده آن‌هاست.