به گزارش فارس آگاه به نقل از ایسنا، در حالی که به روزهای پایانی سال نزدیک می‌شویم، گسترش تماشاخانه سنگلج و ساخت و ساز ساختمان مجاور آن به عنوان یکی از پرسش‌های بی‌پاسخ در ذهن جامعه تئاتری باقی مانده است.

تماشاخانه سنگلج واقع در خیابان بهشت یکی از قدیمی‌ترین تماشاخانه‌های تهران و بلکه ایران است؛ تماشاخانه‌ای که محل کار و فعالیت نامدارانی چون عزت‌الله انتظامی، علی نصیریان، داود رشیدی، غلامحسین ساعدی، اکبر رادی، محمود دولت آبادی، جعفر والی، محمد علی کشاورز، بهرام بیضایی، اکبر زنجان‌پور، رکن‌الدین خسروی و … بوده است.

در دهه گذشته، بحث گسترش این تماشاخانه و راه‌اندازی موزه تئاتر از طریق خریداری ساختمان مجاور آن در مقاطع گوناگون پیگیری شد و ماجرا تا جایی پیش رفت که بزرگانی چون عزت‌الله انتظامی، علی نصیریان، جمشید مشایخی، داود رشیدی، محمد علی کشاورز و … در کنار مدیر وقت این تماشاخانه، اتابک نادری، پیگیر واگذاری ساختمان مجاور و گسترش تماشاخانه سنگلج شدند. در آن مقطع محمدباقر قالیباف، شهردار وقت تهران، طی نامه‌ای که مطبوعاتی هم شد، دستور اجرای این طرح را داد اما نه تنها این طرح اجرایی نشد، بهار امسال که صدای بیل و کلنگ از ساختمان مجاور تماشاخانه شنیده شد، این ترس و دلشوره در دل کارکنان این تماشاخانه قدیمی افتاد که مبادا ضربه دیگری بر پیکر نحیف این بنا زده شود چراکه آنان از بزرگترهای تئاتر شنیده بودند که پیِ ساختمان سنگلج بر قنات بنا شده و این ساختمان پیش‌تر هم دچار لرزش شده است.

در روزهای بهاری امسال هر بار که کلنگی بر ساختمان مجاور زده می‌شد، تن پیر تماشاخانه سنگلج هم می‌لرزید.

همین نگرانی‌ها بود که پریسا مقتدی، مدیر «سنگلج» را بر آن داشت تا با رسانه‌ای شدن این نگرانی، چاره‌جویی کند. در آن مقطع ماجرا با شهرداری و وزارت میراث فرهنگی هم پیگیری شد و بحثی در زمینه تهاتر هم به میان آمد.

تغییرات سیاسی و جا به جایی دولت، طبیعتا وضعیت تماشاخانه قدیمی تهران را هم تحت‌الشعاع قرار داد تا اینکه ‌بهمن ماه امسال سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که برای تماشای یکی از آثار جشنواره تئاتر فجر به تماشاخانه سنگلج آمده بود، در پاسخ به خبرنگاران درباره گسترش تماشاخانه سنگلج و تئاتر ساختمان مجاور آن که پیش‌تر بحث ساخت و سازش مطرح شده بود، توضیح داد: این موضوع داستانی قدیمی است که همچنان باقی مانده و مدیران گوناگونی مساله را دنبال کرده اند. در دولت دوازدهم هم گام‌هایی برداشته شد. امروز هم مروری داشتیم بر آنچه اتفاق افتاده و قرار شد خانم دکتر رضایی، معاونت هنری و دوستان‌شان پیگیرهایی جدی را داشته باشند و من نیز در خدمت‌شان هستم. پیوستگی این دو مجموعه قطعا می‌تواند هنرمندان زیادی را خوشحال کند چه آنان که در پی این آرزو بودند و به آن نرسیدند، از آن دنیا خوشحال شوند و دیگر هنرمندان هم با تمام وجودشان حس کنند که سال آینده در ۶۰ سالگی این تماشاخانه، سنگلج بهتری را خواهند دید.

حالا که مدتی از این گفتگو گذشته و گرچه به روزهای پایانی سال نزدیک می‌شویم، اما هنوز اتفاق جدیدی در این زمینه رخ نداده است و پریسا مقتدی، مدیر سنگلج درباره تازه‌ترین وضعیت آن به ایسنا می‌گوید: هنوز در همان مرحله قبلی هستیم و اتفاق تازه‌ای رخ نداده است. البته خبر خوشحال‌کننده این است که پروژه ساختمان کناری تماشاخانه هم در حالت مسکوت به سرمی‌برد و همین که ادامه پیدا نکرده، جای خوشنودی دارد ولی از اینکه بعدا چه اتفاقی رخ خواهد داد، بی‌خبریم.

اهالی تئاتر به یاد دارند که سال گذشته در آخرین روزهای اسفند ماه، علی نصیریان به تماشاخانه قدیمی آمد و از خاطرات شیرینش گفت؛ از اینکه تک تک آجرهای این تماشاخانه، سرشار از خاطره‌های خوش هنرمندان تئاتر است.

در آن برنامه که به انگیزه تقدیر از هنرجویان تماشاخانه سنگلج برگزار شده بود، افشین هاشمی با اجرای تصنیف «برف میاد» که نصیریان سال‌ها قبل در نمایش«سلطان و سیاه»‌  اجرا کرده بود، آنچنان او را به ذوق آورد که نصیریان با عصایش به اجرای رقص نمایش‌های ایرانی پرداخت.

در آن برنامه، کاظم نظری، مدیروقت تئاتر خبر داد که وزیر ارشاد اعلام کرده ساختمان مجاور تماشاخانه سنگلج، به زودی در اختیار این تماشاخانه قرار می‌گیرد و گفت امور آموزشی و حتی بنایی شبیه تکیه دولت می‌تواند در آن قرار بگیرد.

نظری از بازسازی ساختمان اداره تئاتر خبر داد و افزود: با دستور وزیر  ارشاد قرار است اداره تئاتر به موزه تئاتر ایران تبدیل شود.

نصیریان اما پیشنهاد کرد که ساختمان اداره تئاتر به برگزاری چند کارگاه آموزشی برای فعالیت جوانان اختصاص یابد و توضیح داد: موزه را در مکان‌های دیگری می‌توان راه‌اندازی کرد. مانند تئاتر نصر که ریشه تاریخی دارد.

حالا درست یک سال از آن روز می‌گذرد و تماشاخانه قدیمی تهران همچنان در انتظار است تا تکلیفش روشن شود.