تعطیلات پی در پی و قوز بالاقوز مجازی!به گزارش سید محی الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار فارس اگاه، تعطیلات پی در پی در ایران، علاوه بر تعطیلات زیاد مندرج در تقویم رسمی کشور، لطمه‌های فراوانی به پیشرفت کشور وارد کرده و قوز بالاقوزی به‌نام افزایش جرائم اینترنتی و تخلفات ناشی از شدت و سرعت و فراوانی حضور کاربران در فضای مجازی به وجود آورده است. واقعاً به کجا می‌رویم؟ روزی در صدد افزایش راندمان کاری و پیشرفت امور و کار‌یابی برای نسل جوان امروز بودیم، اما امروز به آنچه که می‌خواستیم نرسیدیم و هیچ! نتیجه‌ آن همه ادعا و شعارهای گوش فلک‌پرکن، که به مشکلات و عوارض بد دامن زده، و ما به این قوز بالاقوز و دردسر جدید یعنی سرگرمی‌های کاذب مردم و جوانان در فضاهای مجازی ناسالم و سایت‌های خطرناک دچار شده‌ایم، رفته‌ایم. تمامی این مصائب ناشی از عدم تصمیم‌گیری درست و منطقی درباره حال و آینده کشور است.

آموزش و پرورش و دانشگاه‌های کشورمان با مدیرانی که بسیاری از آن‌ها صلاحیت حضور در منصب‌هایشان را ندارند، هیچ رویه درست و منطقی در مورد نحوه آموزش‌های حضوری و غیرحضوری برای فراگیران در مواقع روز بحران‌ها ندارند. ستادهای بحران استانداری‌ها و سازمان‌های ملی هم گاه با اتخاذ برخی تصمیمات نادرست و نابجا و بر اساس گزارشات غیرواقعی از سازمان‌های مختلف، از جمله سازمان‌های هواشناسی، کشور را به سمت و سوی تعطیلات غیرضروری سوق می‌دهند و با افزایش آمار تعطیلات سالانه به هر دلیل واقعی و غیرواقعی، مردم را از کسب و کارها دور می‌کنند.

اینکه چرا و به چه دلیلی برخی مردم و مدیران اصرار دارند مشکلات آب و هوایی را بهانه کار خود قرار داده و دائماً تعطیلی اعلام می‌کنند، موضوعی است که باید بررسی شود. اما به راستی چرا باید این همه تعطیلی اعلام شود؟ وقایع پشت پرده‌ این تعطیلات در ایران چیست؟ آیا فکر نمی‌کنند بسیاری از مردم برای کسب و کارشان مجبورند چک و سفته‌های سر موعدشان را به زور و با بدبختی حل و فصل کنند یا با پرداخت ماهانه اقساط وام‌ها و بدهی‌ها و اجاره‌های سنگین در آخر ماه مواجه شوند؟ یا کسانی که کارهای اداری دارند، از کار و زندگی‌ می‌افتند و روزها باید منتظر بمانند که اداره‌ای باز شود و فلان آقا و کارمند هم به مرخصی استحقاقی پس از تعطیلات اجباری نرفته باشد و بیاید و پاسخگوی مراجعان خود باشد؟ و هزار مشکل دیگر ناشی از تعطیلی‌های پی در پی و خاموشی‌های مکرری که بهانه‌ خوبی برای کارمندان بدعادت نسبت به تعطیلات زیادی شده است.

کارمندان بی‌بهره از بهره‌وری شغلی که بیشترشان دچار روزمرگی و بی‌برنامگی نیز شده‌اند، دانش‌آموزان و دانشجویانی که هر روز تعطیلند و مدارس و دانشگاه‌ها بسته‌اند، به محض عدم حضور در کلاس‌های درسی خود به اموری غیر از درس پرداخته و افت شدید تحصیلی ناخواسته را با خود به همراه دارند. و سرشان دائماً در گوشی‌هایشان است و از تحقیق و پرسش‌گری علمی جدا شده و دچار انواع عوارض تلخ و گاه جبران‌ناپذیر امراض موبایلی و چت کردن‌های غیرمتعارف در اینترنت پر رمز و راز، سایت‌های ناشناخته و شبکه‌های اجتماعی پرحاشیه می‌گردند.

لذا باید به فکر راه‌حل و چاره‌ای اساسی در مدیریت درست امور کشور بود و مانع از به روی ریل درست افتادن امور کشور نشد. چه معنی دارد به هر دلیل کوچک، از جمله بارش باران معمولی و هوایی قابل تحمل، تمام کار و زندگی مردم را مختل کنیم و به کشور و مردم سختی تحمیل نماییم و اعلام تعطیلی کنیم؟ حتی این خاموشی‌ها هم نمی‌تواند کمبودهای ما را در انواع ناترازی‌های انرژی جبران کند زیرا در جای دیگری انرژی‌هایمان به هدر رفته و می‌رود.

با یک بررسی کوچک به‌خوبی می‌توان متوجه شد که تعطیلات زیاد در کشور چه عوارض بدی برای دولت و ملت ما دارد و بدتر از آن این قوز بالاقوزی است که با آزاد شدن فعالیت شبکه‌های مجازی، دامن جوانان و نسل امروز و فردایمان را گرفته و آنان را با انواع و اقسام مشکلات روحی، روانی و جسمی مواجه ساخته و می‌سازد.

پایان پیام