خواب خوش انجمن‌های فرهنگی فارس! به گزارش سيد محی الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار فارس اگاه، در دنیای امروز یکی از بهترین روش‌های شناخت و شناساندن تاریخ و فرهنگ نیاکانمان در گستره جغرافیایی شیراز و فارس، تشکیل بنیادهای ایران‌شناسی و شیرازشناسی و یا انجمن‌ها و بنیادهای فارس‌شناسی است. مشروط بر اینکه این انجمن‌ها و بنیادها پویا و فعال بوده و در گذر زمان رو به فراموشی و انحلال نروند. وقتی بنیادی مثل فارس‌شناسی را آب ببرد و از آن خبری نباشد، انگار که مدیر آن را خواب برده و این بنیاد فارس‌شناسی هیچ خروجی ندارد؛ ایجاد آن تأثیری نداشته و صرفا هزینه‌ای بی‌ثمر بوده است.

بنیادها بایدفعال و به روز باشند. متولیان انتصاب این افراد هم بر عملکردهای ماهانه و سالانه آنها باید نظارت‌ها داشته باشند. در شیراز نه از بنیاد شیراز شناسی خبر است و نه از بنیاد فارس شناسی اش بخاری بر می‌آید. سال‌هاست که این دو مرکز مهم درجا زده‌اند و از آنها حرکت و فعالیت شاخصی بر نمی آید. اما در تهران علیرغم گستردگی شهری انجمن فرهنگی و ادبی فارسیان مقیم تهران که از سال ۱۳۲۸ در این کلانشهر تشکیل شده همچنان پابرجا و فعال است و منشاء خیر و برکت برای شیرازی‌ها و فارسی‌ها در دور دسترین مسافت جغرافیایی شیراز و فارس بوده است.

انجمنی حدودا هشتاد ساله که مفاخر بزرگی همچون لطفعلی خان معدل السلطنه و میرزا علی اصغر خان حکمت و فخر الدین مزارعی و…از بزرگان و مفاخر ملی ایران در آن عضو بوده و فعالیت‌ داشته و از بانیان اولیه آن بوده اند. اعضای این انجمن در طی این مدت نگذاشته‌اند شمع روشن چنین محفل و انجمنی رو به غروب و خاموشی گراید. باید نظیر این انجمن سال‌ها پیش در جای جای فارس و شیراز فعال می‌بودند و تاامکان داشت و فرصت بود برای شیراز وفارس قدم‌هایی از جنس فرهنگ و ادب و هنر برداشته می‌شد که نشد. چقدر زیبا و جالب توجه است افراد سالخورده‌ای که به عشق فارس و برای شیرازهفتگی و یا ماه به ماه در انجمنی گرد هم می آیند و برای مسائل فارس و معرفی داشته‌های علمی و سرمایه‌های انسانی این استان مهم کشور چاره سازی می‌کنند یا به معرفی جاذبه‌های شیراز زیبا و فارس پهناور درجمع اعضا پرداخته و به انعکاس آنها در جراید و رسانه‌ها می‌پردازند. در انجمن فارسیان مقیم تهران که جمعی همدل و همراه و صمیمی حضوردارند باهزینه شخصی به عشق شیراز و فارس گرد هم جمع می‌شوند و از دنیای کار و اشتغال و مشکلات شخصی برای ساعاتی دور شده تا یاران قدیم را باز یابند و با آنها گپ و گفتی داشته باشند. در جلسات انجمن فارسیان مقیم تهران بزرگ مفاخری فرهنگی همچون استاد دکتر نوشیار حمیدی فرزند استاد شعر و سخن مهدی حمیدی شیرازی شاعر ملی و سعدی زمانه و بانو فرشته فصیحی نوه بزرگوار شاعرارجمندکشورمان شوریده شیرازی که به حق از مفاخر بزرگ شعر و ادب فارس و ایران بوده و هست و دیگرانی که هرکدام از آنها ریشه در خاندان‌های معروف شیراز داشته و دارند حضور می یابند و با سخنان ارزشمندشان بر غنای این بنیاد و این تشکل فرهنگی و ادبی می افزایند. امروز فارس در دیار خود و در شهر حافظ و سعدی غریب و مهجور است و کسی از مسئولانش دل به حال آن نمی‌سوزاند و گویا اراده ای برای پرداختن به مهمترین امورفرهنگی آن ندارند. باشد که به خود آییم و شیرازمان را بهتر از قبل و فارسمان را بیشتر از گذشته به عموم مردم این دیار و به ملت ایران و سایر ملل جهان معرفی کنیم و در شناساندن مفاخر و بزرگان این دیار و جاذبه های آن هرگزکوتاهی نکنیم که  اگر چنین کنیم فردا روزی از سوی آیندگان شماتت خواهیم شد.