سید محی الدین حسینی ارسنجانی-فارس آگاه

تصمیمات آنی و خلق‌الساعه مدیران، و بویژه تصمیم اخیر و نابخردانه و بدون تدبیر سازمان تأمین اجتماعی کشور در خصوص فشار مالی به رسانه‌ها، بدون در نظر گرفتن ملاحظات موجود، وضعیت بد و اسفبار مالی و کاری رسانه‌های کشور را تشدید کرده است. این تصمیم از سوی سازمانی که خود را مرجع تأمین اجتماعی می‌داند، قوز بالای قوز این روزهای کار فرهنگی و رسانه‌ای است و اعتراض گسترده فعالان صنفی رسانه‌ای را به همراه داشته است. نگرانی‌های زیادی در بین روزنامه‌نگاران و خبرنگاران ایجاد شده و به نوعی وضعیت آنها را تحت فشار قرار داده است.

سازمان تأمین اجتماعی با اتخاذ چنین رویه‌ای و محدود کردن سقف معافیت مالیاتی رسانه‌ها، شاید قصد دارد فعالیت سالم و سازنده رسانه‌ها را مختل کند و عده زیادی را از نان خوردن بیندازد. این در حالی است که فعالان رسانه‌ای، مدیران مسئول مطبوعات، خبرگزاری‌ها و پایگاه‌های خبری ایثارگرانه در تلاشند تا حتی در شرایط سخت معیشتی، روزگار خود را سپری کنند. کسانی که عمر و جوانی خود را وقف کار خبر و رسانه کرده‌اند.

تصمیماتی همچون این، که به دور از تدابیر و سیاست‌های حمایتی دولت مدعی حامی رسانه‌ها است، در درازمدت بر کمیت و کیفیت کار رسانه‌های ایران تأثیر منفی خواهد گذاشت و اصول حرفه‌ای خبرنگاری و روزنامه‌نگاری را زیر سؤال خواهد برد. در نتیجه، تهدیدهای زیادی متوجه فعالیت‌های پاک و فاقد تخلف در رسانه‌ها خواهد شد.

تحمیل هزینه‌های اضافی و کاهش تعداد کارکنان رسانه‌ها به ویژه مطبوعات، با رویکرد جدید و اشتباه سازمان تأمین اجتماعی، عملاً جنگی علنی علیه اهالی خبر و فرهنگ است. در حالی که دولت باید از منابع تأمین اجتماعی که خدمات محدودی به جامعه ارائه می‌دهد، استفاده کند و به جای ایجاد فشار بیشتر بر رسانه‌ها، در اندیشه رشد و بالندگی مطبوعات باشد.

تصمیم به حذف معافیت‌های بیمه‌ای بسیاری از فعالان رسانه‌ای، مدیران مسئول و صاحبان رسانه‌ها را در تنگنا قرار داده است و افزایش غیرقابل باور هزینه‌ها، بیکاری بسیاری از همکاران را به همراه خواهد داشت. این رفتار نه تنها خطرناک است، بلکه پیامدهای منفی در سطح ملی خواهد داشت. اگر مسئولان متوجه عواقب این تصمیم شوند باید آن را لغو کرده و از اهالی رسانه عذرخواهی کنند.

از سوی دیگر، سازمان تأمین اجتماعی با این تصمیمات، مسیر نقدها و زیر ذره‌بین رفتن‌های خود را هموارتر کرده و خود را بیشتر از گذشته در معرض انتقادات قرار داده است. برای حمایت از حقوق فعالان رسانه‌ای و پاسخ به نگرانی‌های آنها، تنها یک اقدام مؤثر از سوی دکتر مسعود پزشکیان، رئیس دولت چهاردهم، می‌تواند این بحران را مدیریت کند.

سازمان تأمین اجتماعی که منابع درآمدی بسیاری از بیمه‌ها دارد، می‌تواند از طریق روش‌های دیگری در جهت افزایش درآمدهای خود اقدام کند. اگر قصد دارد درآمد بیشتری کسب کند، باید از رسانه‌ها و فعالان این حوزه دست بردارد و برای تجمیع منابع مالی خود، به دنبال رویکردهای جدیدتری باشد. به خصوص در حوزه درمان که مبالغ زیادی از کارکنان دولت و بیمه‌پردازان دریافت می‌کند، ولی خدمات مناسبی به آنها نمی‌دهد.

سازمان تأمین اجتماعی باید مشکلات مالی خود را از طریق تصمیمات کلان‌تر در ارگان‌های بزرگ‌تر جبران کند، نه با فشار به رسانه‌هایی که در وضعیت مالی بحرانی قرار دارند. چرا سازمان به سراغ صدا و سیما نمی‌رود، که هم بودجه دولتی دارد و هم منابع مالی بزرگ؟

تأمین اجتماعی نباید کاری کند که در انظار عمومی به نظر برسد که چون زورش به گردن‌کلفت‌ها نمی‌رسد، زور خود را متوجه کسانی کرده که با عشق به وطن و در مسیر فعالیت سالم رسانه‌ای قرار دارند. این رسانه‌ها سال‌ها به عنوان یکی از مهم‌ترین مشوق‌ها و حامیان بخش فرهنگ و کسب‌وکارهای کوچک در کشور، نقش موثری در ایجاد اشتغال ایفا کرده‌اند.

دولت به جای تعدیل در بخش فرهنگ، آموزش و رسانه، باید به سراغ تعدیل حقوق نجومی بگیران، مفسدان دانه‌درشت و فراریان مالیاتی برود. نباید این بازی‌ها با پاک‌ترین و صادق‌ترین قشر جامعه، یعنی رسانه‌ها، انجام شود. تزلزل در رکن چهارم دموکراسی و برهم زدن اتحاد اهالی فرهنگ و رسانه پیامدهای ناخوشایندی در پی خواهد داشت. اگر دولت بخواهد این روند را اصلاح کند، باید هزینه زیادی برای ساماندهی و ترمیم فرهنگ و رسانه‌های آسیب‌دیده پرداخت کند.

بنابراین، سازمان تأمین اجتماعی باید از این تصمیم خود عقب‌نشینی کند و رئیس‌جمهور باید از این مصوبه اشتباه صرف‌نظر کند تا آرامش به جامعه رسانه‌ای کشور بازگردد. همچنین دولت و ارگان‌های دولتی باید هرگونه تصمیمات در مورد رسانه‌ها را با توجه به احترام به اهالی رسانه و شرایط حال کشور اتخاذ کنند. مشورت با نمایندگان صنفی روزنامه‌نگاران، خبرنگاران و عکاسان مطبوعاتی در تدوین سیاست‌های حمایتی جدید، بهترین راهکار برای رسیدن به توافق و به نفع کشور خواهد بود.