ضرورت تحول خواهی در امور میراث فرهنگی، به گزارش سيد محی الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار فارس اگاه، میراث فرهنگی در ایران در مقایسه با بسیاری از بخشهای کاری کشور هم در ایران و هم در بین کشور های دنیا از جهات مختلفی محروم واقع شده است.شاید بخشی از این محرومیتها خود خواسته و شاید بخش اعظمی از محرومیتهای موجود حوزه میراث فرهنگی از نوع برنامه ریزی و نگاه ما به امور میراث و توجه فزاینده در اجرای امور سنتی و کلیشه ای میراث فرهنگی نشات گرفته باشد.در بحث مهم امور گردشگری زمزمه ها و روزنه‌هایی از ورود مراکز و اماکن گردشگری کشور به دنیای جدید گردشگری در شنیده هایی هست و نشانه هایی از این مهم به چشم میخورد و مطمئنا در دراز مدت یا در آینده ای نزدیک به سمت گردشگری های نوین و به روز خواهیم رفت اما در اجرای کارهای فاخر و نوین بویژه در زمینه برنامه های مربوط به میراث تاریخی و باستانی کشورمان چه در قالب اجرای همایشها و جلسات و چه در مباحث پژوهشی و تحقیقات بنیادین باید اعتراف کرد که یا خوب عمل نکرده ایم و یا اقداماتمان سطحی و نازل بوده اند.بنابراین لازم است تا با بهره گیری از دانش و توان نخبگان و به کارگیری فناوریهای نوین و از جمله پیشرفتهای آی تی(it)در بخش میراث فرهنگی بدانیم به چه میزان از رشد رسیده ایم. باید با توجه به توان علمی و وجود استعدادها و پتانسیل نهفته موجود در کشورمان یک سرو گردن از کشورهایی که در زمینه ورود تکنولوژی های نو به امور میراثی تلاشها و فعالیتها یا موفقیتهایی داشته‌اند رسیده و بالاتر باشیم.برگزاری سالانه جشنواره های ملی و بین المللی چند رسانه ای میراث فرهنگی در مرکز کشور و در سطح استانها میتواند ما را در تحقق رسیدن به این ایده که ایران به جایگاه مطلوب جهانی فناوری‌ها در حوزه های کار ی میراثی برسد نزدیک و نزدیکتر و موفق تر نماید. بعبارت دیگر ایران و یا لااقل چند شهر مهم و موفق در گردشگری کشورمان مثل شیراز و اصفهان، یزد و کرمان،کاشان و تبریز و ….به عنوان شهرهای پیشرو و خلاق جهان در زمینه گردشگری معرفی گردند. امروزه اگر بخواهیم پا را فراتر از اجرای برنامه‌های صرفا کلیشه ای در حوزه میراث فراترگذاشته و با رویکردی مدرن خود را از شر جلسات خشک و همایشهای تکراری و بی روح خلاص کنیم راهی جز اینکه به تجهیزات نوین اینترنت و ماهواره و بهره مندی از انواع و اقسام شبکه های مجازی و فضاهای اجتماعی یا تهیه و تولید آثار و محتوا های مبتنی بر فیلم و تصویر و صدا و آثاری که برپایه ظرفیتهای دیجیتال است متوسل شویم، نداریم.باید بتوانیم خود و داشته های میراثیمان را در سطوح بین المللی نشان دهیم. امروزه نرم افزارهای تعاملی در قالب وب، اپلیکیشنها، بازی‌های یارانه ای، ویدیویی و موبایلی، شبیه‌سازها و هوش مصنوعی، تهیه و تولید انواع انیمیشنها،آثار سینمایی و رادیو و تلوزیونی، هنرهای نمایشی و از جمله هنرهای آیینی و میدانی مثل تعزیه‌خوانی، پرده‌خوانی و نقالی، نمایشهای عروسکی و آیینهای زورخانه ای و…به کمک میراث فرهنگی و گردشگری آمده و میتوانند ما را در صدور فرهنگ و تمدن و محتوای میراثی و هویتی مردم و کشورمان کمک حال باشند.همچنین باید در زمینه های موشن گرافیک، اینفوگرافیک، پادکستها،نماهنگها، افکتها و سرودها، موسیقی و تئاتر و کلیپها و تیزرها، پویا نماییها و مستند ها و دیگر ابزار هنری و فناوری را برای معرفیهای نوین و به روزتر میراث فرهنگی کشور به کار گرفت و مورد استفاده قرار داد.ضرورت تحول خواهی و بهره مندی از دانشها و تکنولوژیهای نوین در میراث فرهنگی کشور و دور شدن از برنامه های کاملا قدیمی و سنتی در بخشهای مختلف میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی کشور باید به یک مطالبه ملی تبدیل گردد تا همه روزه شاهد برگزاری سلسله همایشهای تکراری و جلسات خشک و پرهزینه و نمایشگاهها یا جشنواره های بی روح و بی فایده در زمینه های میراث و تاریخ و فرهنگ و تمدن کشورمان نباشیم.کسب تجارب اینچنینی و ورود ما به دنیای نوین تکنولوژیهای حوزه میراثی تنها با حمایت و تلاش برای برگزاری درست و فاخر جشنواره های چند رسانه ای میراث فرهنگی کشور اتفاق خواهد افتاد.