ضرورت تحول و هوشمندی در روابط خارجی کشور، به گزارش سید محی‌الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار فارس اگاه، وزارت امور خارجه، آبروی نظام و پیش‌قراول برقراری روابط دوستانه و همه‌جانبه ایران با سایر کشورهای جهان است. این وزارتخانه، اصلی‌ترین و مهم‌ترین وزارتخانه کلیدی و راهبردی جمهوری اسلامی برای برقراری روابط حسنه با سایر کشورهای جهان به شمار می‌رود و باید حرف و نظر اساسی رهبری، سران قوا و مجموعه کارگزاران نظام و کشور را به صورت رسمی و آشکارا در مسائل مختلف ملی و بین‌المللی بیان کند. از این رو، اگر در ساختار تشکیلاتی و مدیریتی این وزارتخانه عیب و نقصی باشد یا در رفتار و گفتار وزیر، معاونان و سفرایمان تدبیر، تدبر و هوشمندی لازم وجود نداشته باشد، دیپلماسی ما دچار اشکال خواهد شد و تکلیف ما با سایر ملل و دول دنیا و همچنین متقابلاً نوع و چگونگی روابط دنیا با ما مشخص نخواهد بود.

اینکه هر روز و هر دفعه کسی یا گروهی بنا بر میل و علاقه خود برای دنیا یا چهره‌هایی خارج از کشور خط و نشان بکشند، یا در همه امور داخل و خارج دخالت غیر کارشناسی کنند و یا موضعی بگیرند که مسائل خارج را به امور داخلی پیوند بزنند، درست نیست و دچار اشکال است. موضع رسمی ایران در برابر دنیا و از جمله ابرقدرت‌ها را نخست رهبری و سپس عالی‌ترین مدیر اجرایی کشور یعنی رئیس جمهور بیان می‌کنند که گویا این مهم از سوی وزارت امور خارجه یا شخص وزیر و سخنگوی وزارت امور خارجه تفویض اختیار شده و دنبال می‌گردد.

اگر این تشکیلات ضعیف عمل کند و نتواند پاسخگوی مطالبات ملی و مسائل بین‌المللی مرتبط با کشورمان باشد، باید به اصل و اساس و کلیت متولیان برقراری روابط خارجه و وزارت خارجه شک کرد و آنان را ناتوان و ضعیف در زمینه برقراری روابط و گفتمان دیپلماسی دانست و بر عملکردشان شک کرد. اما اگر قوی عمل کند، همه باید به داشتن کارشناسان خبره و کاربلد و مسئولانی راه‌بلد و متعهد و از جنس سیاست و کیاست غبطه خورد و به آن‌ها افتخار نمود.

متاسفانه ایران به دلایل بسیاری در سال‌های اخیر در مواجهه با دولت‌های طرف حساب خود نتوانسته در زمینه امور خارجی رابطه ای درست و پایدار برقرار کند و برخی امور داخلی کشورمان بر این روابط حسنه سایه افکنده است. باید در انتخاب وزیر، معاونین وزیر و دیگر ارکان مهم وزارتخانه از جمله سفرا، کاردان‌ها و رایزنان فرهنگی و سیاسی کشورمان که برای انجام دیپلماسی به سایر کشورها سفر می‌کنند یا بر کرسی میز قراردادها و تفاهم‌نامه‌های علمی، آموزشی، تجاری، اقتصادی و سیاسی و… ایران با سایر کشورها می‌نشینند، چهار دانگ حواس خود را جمع کنند تا بر سر ملت و سیاست خارجی کشور کلاه نرود.

در هر حال، یک بازنگری و بازبینی جدی در زمینه تحول در نگرش مدیریتی روابط خارجه ایران با امور سیاسی و خارجی سایر ملت‌های دنیا احساس می‌گردد تا ایران برابر با در نظر گرفتن سه اصل مهم اقتدار، عزتمندی و مدارا با تمام مردم دنیا و به‌ویژه با همسایگان خودمان رفتاری معقول و معمول داشته باشیم. نمی‌توان شاهد مواضع انفعالی تیم مذاکره‌کننده با طرف‌های مقابل مذاکره بود و یا با جاخالی دادن‌های بی‌حد و اندازه سیاست خارجی کشورمان، راه خطر و ناامن کردن کشور و ورود بیگانه به داخل را باز و هموار نمود. توجه به سیاست‌های کلی نظام و نگاه به چشم و زبان رهبری در زمینه سیاست خارجی موجب عزتمندی ما در برابر سیاست‌مداران دنیا و مقامات موثر جهان خواهد شد.

نباید برخی نهادها و چهره‌ها و شخصیت‌های غیر سیاسی با حرف و نظر و اعلام مواضع شخصی یا حزبی و جناحی خود در اصل سیاست و مواضع کلی کشور در برابر ملت‌ها و دولت‌های دنیا شک و شبهه‌ای ایجاد نمایند و کشور را دچار هرج و مرج کرد؛ زیرا برخی دوست دارند که ایران روی آرامش نبیند و با تغییر رویه و اعلام نظرها و یا فرافکنی‌ها و اعلام مواضعی خلاف سیاست‌های کلی نظام صحبت کنند. در هر حال، نباید به افراد خودسر و غیر مسئول اجازه عرض اندام در سیاست خارجی کشور داد؛ زیرا دنیا متاثر از نوع رفتار و گفتار و عملکرد مدیران و اهالی سیاست و اجرای ما خواهد بود و خواهند دید رفتار مجموعه حاکمیت با مردم خود و با مردم دنیا چگونه خواهد بود.

در شرایط فعلی که دنیا علیه ماست و ابرقدرتی مثل آمریکا به ما زور می‌گوید و خط و نشان می‌کشد، باید با تدبیر و هوشمندی در برقراری هرگونه روابط خارجی‌مان با کشورهای جهان طوری رفتار کنیم که آینده خود و فرزندان و کشورمان بازیچه زیاده‌خواهی‌های دول شرق و غرب عالم نگردد و از سوی دیگر بیش از این در انزوای بین‌المللی قرار نگیریم.