لزوم بازتعریف رفتارهای جرم انگارانه مدیران، به گزارش سيد محی الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار فارس اگاه، همان‌طور که باید مدیران خوب را ارج نهاد و از آن‌ها حمایت و تقدیر کرد، به همان میزان نیز ضروری است که مدیران متخلف و غیرمردمی را که خارج از ضوابط اداری عمل کرده و برای مردم و کشور مشکل‌سازی می‌کنند، تنبیه و توبیخ نماییم.

از لحاظ علمی و حقوقی باید به‌طور جدی و موشکافانه بررسی شود که کدام نوع از رفتارها و عملکرد مدیران دولتی و مسئولان غیردولتی، جرم محسوب می‌شود. همچنین، نوع برخورد قانون‌گذار و مجری قانون با این مدیران متخلف و غیرپاسخگو باید روشن شود.

همه می‌دانیم که مدیرانی که ترک فعل کرده و مانع از اجرای قوانین مصوب می‌شوند، به نوعی مجرم هستند و مجرمیت آن‌ها از زوایای قانونی برای همگان محرز است. اما آیا مدیرانی که وعده‌هایی به ملت می‌دهند و در عمل به وعده‌های خود وفا نمی‌کنند، یا در رسانه‌ها صحبت‌هایی امیدآفرین انجام می‌دهند ولی عملکردشان مسبب ناامیدی است، جرم محسوب می‌شوند یا خیر؟

کدام نهاد و دستگاه باید بر رفتار مدیران ارشد و میانی در سطح کشور و استان‌ها نظارت داشته باشد؟ آیا این مدیران در مواجهه با اشتباهات اداری خود از برخورد قانونی مصون هستند یا باید در زمینه تخلفات خود بیش از دیگران تحت تنبیه و توبیخ قرار گیرند؟ به‌ویژه، این شدت برخورد باید بیشتر از سایرین باشد.

پاسخ به این پرسش‌ها می‌تواند جامعه را از دوگانگی رفتاری و گفتاری مسئولان نجات دهد و وضعیت مدیرانی که گاه رفتارها و اقداماتی می‌کنند که ضعف و نقص قوانین ملی مانع از فهم درست جرم و اتهام آنها می‌شود روشن گردد.

اینکه مدیران یا نمایندگان به‌طور ناموجه و بی‌دلیل کارمندان زیرمجموعه خود را تهدید کنند یا مورد هجمه، کتک‌کاری، و هتک حیثیت قرار دهند، یا اینکه بازرس و کارشناس حراست و بازرسی سازمان برای انتقام‌گیری شخصی سفارشاتی به‌منظور ایجاد دردسر برای فرد یا کارمندانی دیگر ارائه دهند، رفتارهایی غیرقابل قبول و غیرقانونی هستند.

همچنین، مدیران ادارات کل استانی که از بازگو کردن به‌موقع و درست تخلفات انجام‌شده توسط برخی پرسنل و معاونین خود طفره می‌روند و بی‌مورد از آن‌ها دفاع می‌کنند، باید بدانند که این نوع رفتارها ممکن است به عنوان جرم و تخلف برای آن‌ها محسوب شود و یا با تبلیغات زیاد از پول دولت و ملت در جهت معرفی شخص خود در رسانه‌های گوناگون هستند و اجازه دیده شدن سایرپرسنل کاری خودرا نمی‌دهند باید تفهیم شود که چنین رفتارهایی ممکن است دامان اورا بگیرد و به عنوان جرم و تخلف آشکارا برای وی محسوب گردد یا خیر؟ همه اینها باید باز تعریف شوند.باز تعریف رفتارهای کلی و کلامی مدیران در هر دولت و حاکمیتی مساله ای مهم است و نباید از آن غافل شد.عدم برگزاری جلسات مستمر دیدار مردمی و عدم پاسخ به هنگام به نامه‌ها و درخواست‌های مراجعین ممکن است جرم باشد اما نه مدیر و نه مردم از این مساله مطلع و باخبر نباشند.

بسیاری از مدیران به شرح وظایف وماموریت‌های کاری ارگان‌ها و سازمان‌های خود واقف نیستند و اقداماتشان ورای وظایف نوشته شده در قانون است و بیشتر به اموری غیر ازوظایف محوله و مشخص شده در قانون و نظام اداری خود می‌پردازند و به نوعی به بیراهه می‌روند هرچند که از صبح علی الطلوع تاپاسی از شب در محل کار خود باشند اما باز خارج از حیطه شغلی کار کرده و می‌نمایند.

در مدیریت ادارات کل استان‌ها و وزارتخانه‌ها و سازمان‌های ملی، بسیاری از ریزه‌کاری‌ها وجود دارد که نه مدیران ارشد و نه مدیران میانی و پایینی از آن‌ها مطلع هستند. ای کاش مدیران برای دستیابی به مراحل مختلف مدیریتی با حضور در آزمون‌های اداری و شغلی و پس از موفقیت در آن‌ها به پست و مقام بالاتر می‌رسیدند. همچنین، فرمانداری‌ها و استانداری‌ها باید افرادی را که با امور شغلی مربوطه آشنا بوده و دغدغه‌های مردمی دارند، بر مسند امور و مدیریت‌ها قرار دهند تا در ادامه کارشان با مشکلات واقعی و حقوقی مواجه نشوند و در آینده، شان و منزلت مدیران زیر سؤال نرود یا دچار خدشه نگردد.

در مورد مدیرانی که پاسخگوی رسانه‌ها نیستند و نمایندگانی که انتقاد مردم و مطالبات آنها را نمی‌پذیرند، باید بررسی شود که چگونه باید با آن‌ها برخورد کرد و قانون در مورد این افراد چه تدابیری اندیشیده است.