لزوم برگزاری یادمان‌های سالانه مفاخر فارس در سطح ملی، به گزارش سید محی‌الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار فارس اگاه، بسیاری از مفاخر و بزرگان فارس، شهرتی ملی و حتی جهانی دارند. از این رو، برگزاری یادمان‌های سالانه برای این بزرگان، در خور شأن آن‌ها و به صورت آبرومندانه در سطح ملی یا بین‌المللی، ضروری است تا اهمیت خدمات، آثار و جایگاه آن‌ها برای مردم روشن شود.

بدون شک، یکی از شعرای نامور ایران معاصر که حقیقتاً شاعری ملی و میهنی بود، زنده‌یاد نصرالله مردانی است. بر این اساس، شایسته است یادمان‌های سالانه‌ای برای او در سطح و مقیاس ملی برگزار شود و به کازرون و شیراز در فارس محدود نگردد. تأثیر شعر و کلام مرحوم مردانی کازرونی بر مردم و به‌ویژه رزمندگان اسلام در دوران دفاع مقدس، فراوان بود و آثار منظوم وی در زمینه ایران‌دوستی و حماسه‌سرایی در زمره بهترین آثار و اشعار زبان پارسی قرار دارد. باید به شخصیت، منش فکری، آثار و افکار این ادیب سترگ و شاعر بزرگ معاصر ایران، بیش از پیش در محافل فرهنگی و ادبی کشور، به‌خصوص فارس و در رسانه‌های ملی و محلی، پرداخته شود.

زنده‌یاد نصرالله مردانی، متولد ۲۳ دی ۱۳۲۶ در کازرون و درگذشته ۱۹ اسفند ۱۳۸۲ در سفر کربلا بود. او شاعری مطرح و از تأثیرگذارترین شاعران سال‌های پس از انقلاب ۵۷ و از چهره‌های ماندگار ایران در حوزه شعر، ادب و فرهنگ به شمار می‌رفت. مردانی تا حدودی تحت تأثیر غزل‌های محسن پزشکیان، شاعر همشهری‌اش، به سرودن شعر پرداخت و به سبک خاصی از شعر روی آورد. از او به‌عنوان ابداع‌کننده سبک غزل حماسی یاد می‌شود. کتاب «خون‌نامهٔ خاک» از آثار مردانی در سال ۱۳۶۴ به‌عنوان کتاب برگزیدهٔ سال ایران انتخاب شد. کتاب دیگر وی با عنوان «ستیغ سخن»، که قابلیت تدریس در رشته ادبیات دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی را دارد، از جمله شاهکارهای منظوم دوره ما و سرگذشت شعر فارسی است. مردانی در این اثر، نام دو هزار شاعر نامی ایرانی را در مصرع به مصرع و بیت به بیت آورده و اثری ماندگار در زمینه سرگذشت منظوم شعر و شاعران فارسی خلق کرده است. مردانی یکی از برجسته‌ترین شاعران پس از انقلاب در ایران است که باید بیشتر و بهتر از قبل به آثارش پرداخته شود. آرامگاه وی در مجموعه بوستان مردانی در شهر کازرون قرار دارد. مردانی شیفته اشعار حافظ و فردوسی بود. وی پیش از انقلاب، کارمند بانک ملی و پس از انقلاب، در بخش‌های فرهنگی سپاه پاسداران و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به فعالیت پرداخت. علاقه او به علامه سید محمدحسین طباطبایی (ره) باعث شد تا مدت ۹ سال کنگره‌ای ملی تحت عنوان بزرگداشت علامه طباطبایی را در کازرون برگزار کند. بیشتر اشعار استاد مردانی در زمینهٔ حماسی و انقلابی بود. سبک شعری وی، بسیاری از شاعران زمان خود را به دنبال خود کشاند، به‌طوری‌که جای پای ترکیبات و تصاویر او را می‌توان در غزل‌های دیگر شاعران انقلاب اسلامی تعقیب کرد. او با الهام از فردوسی و حافظ، پیوندی بین حماسه و غزل ایجاد کرد. مردانی که به قالب‌های کلاسیک و کهن شعر فارسی وفادار بود، در شعرهایش به مضمون‌های مرتبط با جنگ ایران و عراق و ارزش‌های ملی می‌پرداخت. او همچنین به دلیل علاقه به زادگاهش، اشعار بسیاری با لهجه کازرونی سروده است. مردانی در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۲ در شهر کربلا درگذشت. پیکر او ابتدا به تهران منتقل و با حضور مقامات و اهالی فرهنگ و ادب در مقابل تالار وحدت تشییع و سپس بنا به وصیتش به زادگاهش کازرون منتقل و در این شهر به خاک سپرده شد. رهبر انقلاب در پیامی او را «شاعر شیرین‌سخن و انقلابی» خطاب کرد و جمعی از مسئولین ارشد کشور نیز در پیام‌هایی فوت او را تسلیت گفتند.

بیشتر اشعار مرحوم نصرالله مردانی قابلیت چاپ در کتب درسی مقاطع مختلف تحصیلی، اعم از مدارس و دانشگاه‌ها را دارد. بنابراین، به جهت اهمیت آثار وی و بزرگی مقام ادبی او، شایسته است کنگره‌های یادبود و یادمان‌هایش در سطح ملی و حتی بین‌المللی برگزار گردد. روح و روانش شاد و یاد و نامش در گستره زمین و زمان جاودانه باد.