به گزارش شهر مردم، تا به حال مهمانی خدا را در نوروز تجربه نکرده بودم که بدانم مهمانی در مهمانی چه شور و شوقی دارد اما می‌دانستم تقارن رمضان به عنوان بهترین ماه الهی و بهار، بهترین فصل طبیعت، اتفاقی مبارک است. به هر حال بهار ۱۴۰۲ را با بهار دل‌ها که بهاری مملو از کشف استعدادهای عرفانی و از سر گرفتن زندگی دوباره آن هم با زمزمه قرآن و تزریق آن در ثانیه‌هایمان بود آغاز کردیم و روزها گذشت تا اینکه توفیق شرکت در مراسم مناجات خوانی هیئت مکتب عشاق الحسین (ع) نصیبم شد.

مسیر منزل تا حسینیه مکتب عشاق الحسین (ع) تقریباً طولانی بود برای همین خیلی زودتر باید از شهر ری راهی می‌شدم تا رأس ساعت ۹:۳۰ همزمان با آغاز مراسم مناجات خوانی در حسینیه حاضر باشم. بلاخره به هر زحمتی بود در آن ساعت راهی شدم. مسیرها را یک به یک طی کردم و در نهایت به خیابان ۱۷ شهریور رسیدم و مقابل حسینیه از اتومبیل پیاده شدم. نور پردازی که بر روی بنای حسینیه صورت گرفته بود چشم را نوازش و روح را جلا می‌داد بالاخره لطافت خاصی داشت چرا که رنگ سبز یادآور واقعیت آسمانی بود که گویی حسینیه را در پوشش لباسی حریر محفوظ و آن را از فرش به عرش رسانده بود.

ساعت ۹:۲۵ بود که مقابل درب حسینیه بودم اما هنوز درها باز نشده بود. چشمانم را چرخاندم هیچ خبری نبود و محله کاملاً در سکوت به سر می‌برد ناگاه چشمانم به کلید پریز زنگ در خورد. از آن زنگ‌های قدیمی بود. با انگشت کلید را فشار دادم. صدای زنگ به قدری بلند بود که گوش هر شنونده‌ای را کر می‌کرد یاد زنگ خانه‌های دهه شصت و هفتاد افتادم و لبخندی بر لبانم نشست یاد شیطنت‌های کودکانه ام افتادم که زنگ را می‌زدیم و فرار می‌کردیم. اما اینجا دیگر نمی‌شد فرار کرد چون آمده بودم که بمانم.

البته طبیعی بود ساختمان تازه ساز و تقریباً نیمه کاره اقتضا می‌کرد تا چنین زنگی داشته و صدای آن از هر نقطه‌ای شنیده شود. بعد از زدن زنگ صدایی از آن طرف درب بلند شد بله، آمدم…؛ درب حسینیه باز شد آقای خلیلی یکی از خدام هیئت با صورتی نورانی و موهایی سپید در را باز کرد، ژست و مشی هیئتی داشت؛ مرا که دید گفت هنوز هیئت شروع نشده امشب ۱۰ شروع می‌شود. خودم را معرفی کردم و اجازه خواستم تا صحبتی با هم داشته باشیم ایشان هم با لبخند و رویی گشاده این درخواست را پذیرفت.

داخل حسینیه شدم و تعدادی از دست اندر کاران هیئت در حال فعالیت بودند یکی چای آماده می‌کرد، دیگری در حال تنظیم تأسیسات صوتی و نور پردازی بود و…؛ آقای خلیلی در گوشه حیاط روی یک صندلی نشست و شروع به صحبت کرد و از آغاز تأسیس هیئت عشاق الحسین (ع) گفت: هیئت عشاق الحسین (ع) در سال ۱۳۶۱ در مجتمع هیئت رزمندگان اسلام برنامه ریزی و پایه گذاری شد. از همان سال‌ها تا به امروز در این هیئت مراسمات و برنامه‌های مذهبی بسیاری برگزار شده است.

هیئت عشاق الحسین (ع) یکی از هیئات قدیمی تهران محسوب می‌شود که ابتدا فعالیت این هیئت از منازل شروع شد چرا که مکان ثابتی برایش تعریف نشده بود اما بعد از سال ۹۲ پروردگار توفیق داد و شهرداری تهران زمین وقفی به مدت ۹۹ سال برای تأسیس حسینیه مکتب عشاق الحسین (ع) تخصیص داد و امروز حسینیه مکتب عشاق الحسین (ع) با دو طبقه منفی و ۵ طبقه به برگزاری مراسمات مذهبی اهتمام دارد.

مخاطب اصلی هیئت مکتب عشاق الحسین (ع) جوانان هستند. در ماه مبارک رمضان و ایام عزاداری شهادت شهدای دشت کربلا حضور جوانان بسیار پر رنگ تر می‌شود تا جایی که فضای حسینیه مملو از جمعیت شده و کثیری از شرکت کنندگان و عزاداران در فضای خیابان مراسم را دنبال و به عزاداری می‌پردازند. یکی از تأثیراتی که این هیئت در منطقه و محله داشته کاهش آسیب‌های اجتماعی و بزهکاری بوده است.

علاوه بر برگزاری مراسمات مذهبی در ایام شهادت و تولد مراسم قرائت دعای کمیل در شبهای جمعه با حضور شیفتگان خاندان عصمت و طهارت برگزار می‌شود در این مراسم‌ها حاج علی قربانی که پا منبری هایش «حاج قربان» صدایش می کنند، به مناجات خوانی، سخنرانی و روضه خوانی می‌پردازد.

گفتنی است حاج علی قربانی، مداح محبوب خیلی از هیئتی‌های تهران است. ادب و سواد این ذاکر اهل بیت مثال زدنی است. او از راه مداحی ارتزاق نمی‌کند و دفترخانه دارد و علاوه بر این دروس حوزوی را تا درس خارج خوانده و با اینکه لباس روحانیت بر تن ندارد، از شاگردان درس خارج حضرت آقا به شمار می‌آید.

پس از اتمام گفتگو با آقای خلیلی از وقتی که برای مصاحبه گذاشت، تشکر کردم و راهی شدم تا به طبقه فوقانی که مختص بانوان بود، بروم. همینطور که می‌رفتم، گوشه حسینیه مقابل درب ورودی سماوری در بزم امام حسین (ع) و خاندان عصمت و طهارت (ع) می‌جوشید و جوانی پشت آن ایستاده و برای کسانی که به هیئت می‌آمدند به یاد چای عراقی مسیر اربعین چای می‌ریخت تا همه محبان و شرکت کنندگان در مراسم حلاوت چای روضه خاندان عصمت و طهارت را بچشند. برای همین من هم جلو رفتم تا از چای مجلس بی بهره نباشم و با خود چنین زمزمه کردم:

این چای روضه‌ها که مرا زیر و رو کند/ عطرش ز دور کار هزاران سبو کند

جمعیت یکی یکی و اغلب به صورت خانوادگی وارد حسینیه می‌شدند. جالب بود مهمترین وجه اشتراک چهره‌هایی که وارد حسینیه می‌شدند شادی و نشاط بود.

بلاخره بعد از خوردن چای وارد فضای داخل حسینیه شدم هنوز نازک کاری طبقات تمام نشده و همچنان ساخت و ساز ادامه دارد. طبقه دوم به بانوان اختصاص داشت. اغلب بانوان که جوان بودند به همراه فرزندانشان در مراسم شرکت کرده بودند. نکته قابل توجهی که در این مراسم مشهود بود اینکه به فرزندان و کودکان به قدری اهمیت داده می‌شد که کودکان همچون قاصدکی رها و سبک بال در دشت خیال خود در مرکز حسینیه به پرواز در می‌آمدند، شعر می‌سراییدند، می‌خواندند و فریاد می‌زدند. در نگاه هر کسی که به این کودکان می‌نگریست تصویری از خاطرات کودکیشان در چشمانش نمایش داده و لبخندی بر لبانش نقش می‌بست.

بعد از اندکی زمان رأس ساعت ۱۰ شب مراسم به صورت رسمی با قرائت قرآن کریم توسط قاری نوجوان محمد فهیمی آغاز و سپس کلیپی درباره ویژگی‌های دوران خردسالی برای شرکت کنندگان پخش شد. در این کلیپ فرزندان را یکی از مهمترین سرمایه‌های اصلی زندگی مطرح و چنین عنوان شد: آن چیزی که فرزندان را در برابر خطرات تربیتی و فرهنگی گوناگون پیش روی بیمه می‌کند تنها نماز است. البته آن نمازی که دین توصیه کرده نه هر نمازی که خوانده می‌شود.

دوره‌ کودکی ویژگی‌ها و نیازهای مختص به خودش را دارد که اگر والدین نسبت به آنها آگاهی داشته باشند تلاش آنان برای تربیت نمازی فرزندان مؤثر خواهد بود بنابراین باید بدانیم فرزندان ما با فطرتی پاک متولد می‌شوند و آمادگی خوبی برای پذیرش معارف الهی دارند. از این رو والدین باید مراقب باشند این فطرت پاک را با دست خود تخریب نکنند. بنابراین والدین باید الگوهای خوبی برای فرزندان باشند و در هیئت عشاق الحسین (ع) این مهم را به والدین آموزش می‌دهند که چگونه می‌توانند والدین بهترین الگو برای فرزندان باشند.

همه می دانیم که در میدان مقابله با هجمه‌های دشمن باید به تبیین دقیق و تشریح مستند بسیاری از حقایق و واقعیت‌های فکری، اعتقادی، سیاسی، تاریخی و فرهنگی پرداخته شود بر همین اساس یکی از فعالیت‌های مهمی که در مکتب عشاق الحسین (ع) در راستای تحقق مطالبه حضرت آقا در امر جهاد تبیین صورت می‌پذیرد بحث سواد رسانه است. یکی از مهمترین نکاتی که در این بخش مراسم هیئت مطرح شد این بود که رسانه وقتی می‌خواهد محتوایی تولید کند باید مخاطب خود را بشناسد به همین دلیل مخاطب شناسی در مساله رسانه بسیار مهم است.

همچنین در ادامه کلیپی از مرحوم آیت الله مشکینی در راستای اهمیت توجه به قرآن کریم و مهجوریت آن پخش و عنوان شد که قرآن می‌فرماید: «وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً»؛و پیامبر عرضه داشت پروردگارا قوم من قرآن را رها کردند. با همین پیش مقدمه بود که سخنران مراسم گفت: در روز قیامت قرآن همانند انسان مجسم می‌شود و از انسان‌ها شکایت می‌کند که او را مهجور گذاشته‌اند. شبهای ماه مبارک رمضان فرصت آشتی با قرآن کریم است.

در ادامه نیز کلیپی از سید شهیدان اهل قلم، پخش شد که شهید آوینی در آن کلیپ می‌گوید: راه قدس مرد جنگ می‌خواهد، و مرد جنگ نیز کربلایی است و کربلایی، مرد میدان عشق است و از سختی‌ها و مشقات و سرباختن ها و جان دادن‌ها نمی‌هراسد.

در نهایت و پایان مراسم «حاج قربان» رأس ساعت ۱۱ شب، مناجات خوانی را آغاز کرد.همین پایین می توانید صدای مناجات خوانی آن شب را بشنوید.