سید محی‌الدین حسینی ارسنجانی– فارس آگاه

محیط زیست مسأله‌ای بسیار مهم است و ای‌کاش در قوانین ملی ایران بهتر و جدی‌تر به آن پرداخته می‌شد و مقررات سخت‌گیرانه‌تری علیه تخریب‌کنندگان محیط زیست وضع می‌گردید تا شاهد چنین تخریب‌هایی در طبیعت پیرامونمان نباشیم. متأسفانه دولت‌های گذشته و حال، طی ده‌ها سال هیچ برنامه جامع و منظمی برای حفظ محیط زیست کشور نداشته‌اند و باید در بازه زمانی مشخص، وضعیت محیط زیست کشورمان بهبود یابد.

این همه خرابی و نابسامانی در حوزه جنگل‌ها، مراتع، مناطق حفاظت شده، دریاها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها، بستر رودخانه‌ها و آب و هوا همه و همه نشان‌دهنده کم‌توجهی به محیط زیست است. وقتی محیط‌بان‌ها و جنگلبانان، حافظان مراتع و منابع طبیعی ما تهدید به مرگ می‌شوند و یا مورد حمله مخربان طبیعت قرار می‌گیرند و بعد هم حمایت مناسبی نمی‌شوند، چه امیدی به حفظ محیط زیست انسانی می‌توان داشت؟

تشکل‌های زیست‌محیطی باید حمایت شوند و به مسائل و مطالبات آن‌ها به دقت توجه گردد. کسانی که واقعا برای حفظ محیط زندگی تلاش می‌کنند، از دوستداران حیوانات و پرندگان گرفته تا فعالان محیط زیست، باید مورد حمایت قرار گیرند و مطالباتشان پاسخ داده شود. دولت باید مردم را در حفظ و حراست از محیط‌های اطراف زندگی‌شان مشارکت دهد و نسبت به فعالان این حوزه بی‌تفاوت نباشد.

ایجاد دانشگاه محیط زیست با رشته‌های تخصصی، آموزش عمومی درباره مدیریت پسماند، مقابله با آلودگی صوتی و هوایی، حذف آلاینده‌ها از شهرها، توجه به هوای پاک در مناطق پرجمعیت، اصلاح مصرف سوخت خودروها و نظارت بر معاینه فنی، حفظ منابع آب به‌ویژه آب شرب، الگوی مناسب کشت، جلوگیری از تخریب زمین‌های کشاورزی، سلامت محصولات زراعی و رعایت حد اعتدال در مصرف کودهای شیمیایی از جمله اقدامات ضروری هستند. همچنین آموزش‌های محیط زیستی در مدارس و دانشگاه‌ها و گنجاندن این مفاهیم در کتب درسی اهمیت فراوان دارد.

اصلاح شیوه مصرف و تغذیه، تخریب ساخت‌وسازهای غیرمجاز در مناطق ممنوعه، جلوگیری از شکار بی‌رویه حیوانات، حفظ محدوده و حریم کوهستان، جلوگیری از آتش‌سوزی جنگل‌ها، درختکاری انبوه، ترمیم سیستم آبیاری و رعایت استانداردهای سوخت و انرژی می‌توانند ما را در حفظ محیط زیست یاری کنند. اما همه این اقدامات منوط به همکاری مردم و حمایت دولت از فعالان محیط زیست است.

متأسفانه در استان فارس، مسئله چشمه حمومک در بخش ارژن که فردی به‌صورت غیرقانونی از آن بهره‌برداری می‌کند، مشکلات جدی و نارضایتی‌هایی ایجاد کرده که اگر به‌درستی و فوری رسیدگی نشود، تبعات امنیتی و خسارات جبران‌ناپذیری به بار خواهد آورد. همچنین ساخت تله‌کابین در کوهستان پارک دراک بدون توجه به مسائل زیست‌محیطی، اعتراض فعالان محیط زیست را به دنبال داشته و نباید نسبت به آن بی‌تفاوت بود.

برداشت محصولات کشاورزی به ویژه سبزیجات از آب‌های آلوده پایین شهر شیراز و اطراف شهرک صنعتی، سلامت شهروندان را تهدید می‌کند. خروج برخی کارخانجات آلاینده از شیراز، مطالبه دیرینه مردم است. مقابله جدی با خودروهای دودزا و آلوده که موجب آلودگی هوا و بیماری‌های قلبی و تنفسی می‌شوند، باید در دستور کار مسئولان باشد.

مردم شریف زرقان به‌دلیل فعالیت کارخانجات صنعتی آلوده، با بالاترین آمار بیماری‌های تنفسی و سرطان مواجه‌اند، اما متأسفانه تاکنون بودجه و اعتباری برای مقابله با این آلودگی‌ها اختصاص نیافته است.

امیدوارم محیط زیست که سرمایه و امانتی برای نسل‌های آینده است، حفظ شود و دوستداران و حافظان آن بدون دغدغه به این مهم بپردازند و نسبت به آن متعهد باشند.