نیاز جامعه ایرانی به شادی‌ها و آزادی‌های قانونی، به گزارش سید محی الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار فارس اگاه، جامعه‌ای که در آن شادی وجود ندارد و مردم دائماً در فکر، استرس، نومیدی و افسردگی به سر می‌برند، جامعه‌ای مرده و فراموش‌شده است. ایران، بر اساس برآوردها و پژوهش‌های جهانی، کشوری است که نه‌تنها چندان شاد نیست، بلکه در میان کشورهایی قرار دارد که مردمش بالاترین میزان غم و افسردگی و آسیب‌های اجتماعی را تجربه می‌کنند.

بهانه‌های زیادی برای ایجاد شادی و امید در کشورمان وجود دارد، اما به نظر می‌رسد که همه دست به دست هم داده‌اند تا با نادیده‌گیری شادی، آن را به فراموشی بسپارند. احتمالاً عده‌ای از این وضعیت غم و غصه و گرفتاری ممتد مردم سود می‌برند و می‌توانند بهتر به منافع نامشروع خود برسند.

وظیفه دولت و حاکمیت این است که به هر وسیله ممکن، زمینه‌های شادی، نشاط، امید و بالندگی را در کشور فراهم کنند. رسانه‌ها نیز باید به مسائل امیدآفرینی و ابعاد مثبت زندگی و قابلیت‌های متعدد نشاط و شادابی در جامعه ایرانی توجه کنند. لازم است که مردم و به‌ویژه جوانان را با اعطای آزادی‌های قانونی و مصرح در قوانین ملی از این حالت رکود و رخوت و سستی و نومیدی خارج کنند.

رفع فیلتر از تمام شبکه‌های اجتماعی پس از واتساپ و سایر فضاهای مجازی مورد نیاز مردم و نظارت بر آن‌ها، توسعه ورزش‌های همگانی به همراه ایجاد تسهیلاتی واقعی و غیرشعاری برای کارمندان دولتی، عموم بازنشستگان کشوری و لشکری جهت انجام سفرها، گردشگری داخلی و خارجی، اجرای بی‌دردسر و بی‌دغدغه کنسرت‌ها و محافل موسیقایی، صدور مجوز برگزاری جشن‌ها و آیین‌های کهن ملی و میهنی، افزایش دامنه نقد و انتقادات سازنده مدیران و تمهید مقدمات مطالبه‌گری و پرسشگری و نقد عملکرد حاکمیت با رعایت خط قرمزها و با تکیه بر رعایت اخلاق و انصاف از سوی منتقدان، ارائه تسهیلات بانکی مورد نیاز اقشار متوسط و ضعیف جامعه و رسیدگی معیشتی به دهک‌های پایین کشور، توجه به وطن‌دوستی و ملیت و ایران‌شناسی؛ قدردانی از قهرمانان ملی و پهلوانان ایرانی با تأکید بر تاریخ و تمدن و هویت دیرینه ایرانیان باستان، تحولات اساسی و بنیادین در وضع مدارس و دانشگاه‌ها و کتب درسی، عدم سانسور اخبار و کتب و رسانه‌ها و ایجاد مراکز مفرح و بانشاط برای تخلیه انرژی مردم و به‌ویژه جوانان از جمله اموری است که در توسعه شادی و نشاط و مقابله با غم و اندوه موجود در جامعه ایرانی تأثیرگذار و اثرپذیر است.

همه این برنامه‌های شادی‌آفرین را می‌توان در قالب تعریف و اجرای مستمر رویدادهای فرهنگی و ادبی و هنری و ورزشی و گردشگری در سطح کشور انجام داد و به نتایج خیره‌کننده آن امیدوار بود. بخشی از مشکلات مردم ما ناشی از فقر و نداری و عدم دسترسی به اقتصاد سالم بومی و منطقه‌ای، انزوا و جهانی ناشی از رفتارها و عملکردهای ناصواب تیم دیپلماسی خارجی در دوران‌های گذشته، بیکاری و نبود مسکن و سرپناه است. رسانه‌ها و به‌ویژه صدا و سیما در کاهش آلام و مصائب ملت و حذف و کاهش نگرانی‌ها و غم و غصه اقشار مختلف جامعه نقش‌آفرین هستند.

فراوانی مراسم، آیین‌های سوگواری و اصرار و تکرار مداوم توأم با لعن و نفرین زمین و زمان و دشمنی ناخودآگاه افراد جامعه ایرانی در بیشتر ایام سال با هم و دیگران موجب شده تا کشورمان در ردیف‌های نخستین کشورهای جهان از حیث سلطه غم و غصه و ناراحتی قرار گیرد. باید این خشم و نفرتی که ما از همه کس و از همه جا داریم کاهش یابد و مسیر درست زندگانی معقول و بی‌حاشیه را مانند بسیاری از مردم جهان در پی بگیریم و به فکر توسعه و پیشرفت ملی باشیم. حذف برخی رفتارها و برنامه‌های بی‌ثمر از کار و زندگی ما ایرانیان موجب تعالی روح و اندیشه و نشاط و شادمانی عمومی جامعه می‌شود.

تولید محصولات فرهنگی و سرگرمی‌های سالم و دائمی و اجرای برنامه‌های عمومی در سطح باغ و بوستان‌های شهری و محل کار و تحصیل و فراوانی تجمعات توأم با رویدادهای شادی‌آفرین که به نحوی معقولانه خاطر مردم را راضی و آنان را به آرامش لازم برساند، راه‌هایی برای دور شدن ایران متمدن و بافرهنگ و فرار مردم کشورمان از این همه غم‌ها و مشکلات دامنگیر ماست، به شرط آنکه با انجام چنین اموری دولت هم به فکر حل مشکل اصلی موجود مردم که همانا معیشت است، باشد و این بی‌پولی‌ها که یکی از موانع شادی‌ها و سرورشان است را حل و فصل کند. فقط خدا نکند جامعه فروپاشیده از اقتصاد و صنعت در زمینه فرهنگ و اجتماع و سلامت روح و روان مردمانش از هم فروپاشد، که اگر چنین شد باید فاتحه آن ملت و جامعه و فراموش شدنشان برای همیشه و تاابد به تاریخ نگفتنی‌ها و ندیدنی‌های جهان پیوستنش را خواند.