
«چشم های اسماعیل» ضعف دارد اما جذاب است ، به گزارش فاطمه ملوزه خبرنگار فارس اگاه، رحیم هودی بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون گفت: بازیگران نمایش «چشمهای اسماعیل »نشان دادند که نقش خود را باور کردهاند.
به گزارش خبرنگار «فارس اگاه» تئاتر چشمهای اسماعیل از تاریخ ۷ اسفند ماه تا تاریخ ۱۵ اسفند ماه راس ساعت ۱۸:۳۰ در سالن سروناز پردیس سینمایی تارخ در حال اجرا است . این تئاتر پنجمین اثر از مجموعه اولین فصل رویداد آینه در آینه است که با مدیریت حوزه هنری اجرا می شود. پنجمین تئاتر از این مجموعه از کتاب چشم های خردلی اقتباس شده است. نویسنده این تئاتر شهرام کرمی و کارگردان آن سارا ظریف صنایعی است. به همین مناسبت با کارگردان کار، مسعود احمدی «نویسنده و کارگردان تئاتر و منتقد» و رحیم هودی «بازیگر مشهور تئاتر، سینما و تلویزیون» مصاحبه ای کردیم.
تئاتر چشمهای اسماعیل روایتکننده زندگی جانبازی است که در جنگ شیمیایی شده و در اسپانیا بهدوراز خانواده تحت درمان قرار گرفته است. اسماعیل به دلیل شیمیایی شدن چشمهایش نمیتواند جایی را ببیند و تنها یک مترجم در کنار او است که در برخوردهای اول درکی از شرایط روحی و هدف جانباز از جنگیدن ندارد… .این تئاتر بر اساس سبک اپیک و در ژانر درام به روی صحنه رفته است. نحوه روایت داستان زندگی این جانباز، این تئاتر را از دیگر آثار مجموعه رویداد «آینه در آینه» متمایز میکند. در این تئاتر، دو شخصیت به جای جانباز نقشآفرینی میکنند: یکی راوی است که در ابتدای نمایش کاملاً سالم به نظر میرسد و دیگری، شخصیت پیشبرنده داستان که دچار اثرات شیمیایی است و روند درمانش آغاز میشود. با پیشرفت درمان شخصیت اصلی، زخمهای شیمیایی شخصیت راوی به تدریج افزایش مییابد. این تضاد میان درمان و اثرات شیمیایی، پیامی عمیق را منتقل میکند: اینکه شخصی که دچار آسیب شیمیایی شده، بهطور کامل درمان نمیشود. این تضاد یکی از نقاط عطف این نمایش به حساب میآید.
اما یکی از نقاط ضعف نمایش که چند بار تکرار شد، بلندی صدای موسیقی بود. این مسئله باعث میشد که وقتی راوی شروع به صحبت میکرد، صدای او در یکی دو جمله ابتدایی اصلاً شنیده نشود. این موضوع کمی برای تماشاگران آزاردهنده بود.
بازیگر باید نقش دروغ خودش را حقیقت بداند
بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون درباره این نمایش گفت: بازیگران بهخوبی کار کردند و با وجودی که صحنهآرایی و جابهجایی دائم صندلیها در تاریکی سخت بود بهخوبی در فاصله کمی که همه چیز خاموش بود صندلیها مرتب در کنار صحنه چیده میشد و آن حالت نامرتب و درهم برهم اصلاً در صحنه وجود نداشت. در تاریکی تختخواب و بیمارستان ساختند که بسیار عالی بود. این نظم در اجرا نشاندهنده توانایی بالای کارگردان آن در ایجاد هماهنگی و نظم در بین بازیگران است. اما باید سعی کنند که صحنههای را که میسازند تکراری نباشند بعضی از صحنهها تکراری میشد. این اجرا من را به زمان جنگ برد و خیلی کار خوبی بود.
رحیم هودی ضمن تجلیل از هنر بازیگران این تئاتر بیان کرد: بازیگران روی صحنه نشان دادند که نقش خود را باور کردهاند. این خیلی سخت است. بازیگر باید نقش دروغ خودش را حقیقت بداند. حقیقت دارد من چشمم را از دست دادم. با بازی خوب بازیگران من به یاد بعضی از نمایشنامههای قبل از جنگ افتادم.
** کوچ بازیگران حرفه ای بر کیفیت آثار نمایشی شیراز تاثیر گذاشته است
نویسنده و کارگردان و منتقد تئاتر درباره این تئاتر گفت: این کار از سری پنجم رویداد آینه در آینه است. این نمایش از روی کتاب چشمهای خردلی که نویسنده آن شیرازی است اقتباس شده است و به اجرا درآمده است و عوامل و بازیگران آن همه از قشر جوان و دانشجوی تئاتر هستند.
مسعود احمدی در مورد فرم تئاتر چشمهای اسماعیل افزود: کارگردان در این نمایش سعی کرده است که از فرم بازی در بازی استفاده کند. هر بازیگر چند شخصیت را در این فرم بازی میکند. حتی خود شخصیت اصلی که اسماعیل است را دو شخصیت بازی میکنند که یکی راوی و دیگری بهعنوان شخصیت اصلی پیشبرنده داستان است.
احمدی در ادامه درباره نقاط قوت این کار بیان کرد: از فضا و آکسسوار بهخوبی استفاده شده است. با وجودی که دکور آنچنانی نداشتند تلاش کردند با کمترین ابزار صحنههای زیادی را تولید کنند و به مخاطب آن را انتقال دهند. فضا با قصه همراه بود. برای مثال بعضی وقتها که چشمهای اسماعیل نمیدید کارگردان صحنه را خاموش میکرد که تماشاگران را با جانباز نابینا همراه کند.
وی درباره شخصیتپردازی هم اظهار کرد: از نظر شخصیتپردازی کار نسبتاً قوی بود. شخصیت شخص اول که بهخوبی روایت شده بود و همزمان با روایت شخصیت اصلی نمایش ما روایت جانباز شدن چند همرزم دیگر شخصیت اصلی را هم میبینیم که بسیار جذاب بود.
نویسنده و کارگردان و منتقد در مورد وضعیت نور و موسیقی در این تئاتر هم اضافه کرد: تعدد نور کمی در این کار زیاد بود. از نظر موسیقی هم بعضی صحنهها جا داشت که کمتر استفاده شود.
مسعود احمدی در ادامه گفت: مشکلی که ما در شیراز داریم این است که همه بازیگران و هنرمندان شیرازی به تهران کوچ کردند به همین دلیل دست کارگردانها هم خالی است. دست راست کارگردان در تئاتر بازیگر است. اگر بهجای بازیگرانی که تازهکار هستند در این تئاتر میشد از بازیگران حرفهایتر استفاده شود قطعاً کار قویتری ارائه میشد.
از قاببندی و فرمهای خاصی در اجرا این تئاتر استفاده شده است
کارگردان تئاتر چشمهای اسماعیل در مورد این تئاتر گفت: این تئاتر روایتی است از جانبازان شیمیایی و سختیها و مشکلاتی که در زندگی با آنها دستوپنجه نرم میکنند.
سارا ظریف صنایعی استقبال از نمایش را خوب دانست و به بازخوردهای مثبتی که از تماشاگران دریافت کرده بود اشاره کرد و افزود: به نظرم تماشاگران باتوجهبه صحبتهای که بعد از اجرا با ما میکنند، بهخوبی توانستند با تئاتر چشمهای اسماعیل ارتباط برقرار کنند و بهویژه با صحنههای احساسی اجرا همراه شوند.
ظریف صنایعی در مورد هدفی که این اجرا دنبال میکند، بیان کرد: تئاترهای زیادی درباره جنگ و جبهه تا کنون کار شده است. اما ما تصمیم گرفتیم که از دریچه جانبازان شیمایی و سختیهای که آنها در زندگی کشیدهاند به جبهه نگاه کنیم. چون این جانبازان بهسختی زندگی میکنند و هیچ حمایتی هم از آنها نمیشود.
وی درباره چالشهای خود از دریافت نمایشنامه تا اجرا تشریح کرد: چون در حال روایت زندگینامه اسماعیل جمالی بودیم خیلی مهم بود که بررسی کنیم که نمایشنامه چقدر با زندگی این جانباز تطابق دارد. به دلیل اینکه از قاببندی و فرمهای خاصی در طول اجرا استفاده شده، این هماهنگی بین بازیگران و فرمها و قاببندیها یکی از چالشهای دیگر ما بود؛ البته بهخوبی توانستیم از پس ما بر بیایم. چالش دیگر ما این بود که به دلیل تمرین در مکانی دیگر و تحویل سالن تنها دو روز قبل از اجرا، زمان کمی برای تمرین با نور و موسیقی داشتیم و تمرینهای اصلی با نور و موسیقی نبوده است.
این کارگردان تئاتر بر حمایت بیشتر مسئولین از تئاتر تأکید کرد و گفت: از نظر مالی تئاتر نیازمند حمایت بیشتر مسئولین است. چون خیلی از بچههای تئاتری تنها کاری که انجام میدهند همین تئاتر است و شغل دیگری ندارند