خجالت برای تماشاگران

مسعود محجوبی – فارس آگاه

هوای مطبوع، ورزشگاه زیبا، چمن صاف و یک‌دست، تماشاگران، دو تیم با ریشه و پرهوادار و البته ساعت برگزاری عجیب و غیرمعمول، همه و همه نوید برگزاری یک رقابت مهیج و جذاب را از همان لحظات آغازین ِ روز یکشنبه، چهارم آبان‌ماه ۱۴۰۴ را می‌داد.
دو تیم فجر شهید سپاسی شیراز و استقلال تهران پس از چهار سال به مصاف هم رفتند.
برای تیم میزبان، غلام‌زاده، درون دروازه قرار گرفت؛ هلیچی، جعفری‌کیا، شاه‌عباسی و آژیر در خط دفاع، ریگی، اسماعیلی، مرادی و مطلق‌زاده در خط میانی و شهابی و شروین بزرگ دو مهاجم فجری‌ها در این دیدار بودند و پیروز قربانی سکان‌دار هدایت این تیم بود.
در آن سوی میدان، ریکاردو ساپینتو با ترکیب فرعباسی، حردانی، آشورماتوف، رزاقی‌نیا، فلاح، کوشکی، گودرزی، احمدی، آسانی، منیرالحدادی و سحرخیزان پای به این رقابت حساس گذاشته بود.
نکتهٔ تأسف‌آمیز، عدم آشنایی گویندهٔ ورزشگاه با مشهورترین بازیکن تاریخ لیگ برتر، یعنی منیرالحدادی بود که به اشتباه چندین مرتبه «محمد حدادی!» نام برده شد.
مسابقه با برتری نسبی طلایی‌پوشان آغاز شد. محمود مطلق‌زاده اولین کارت زرد مسابقه را در پنجمین دقیقه دریافت کرد.
اولین موقعیت خطرناک دیدار در دقیقهٔ ۱۰ و با ضربهٔ سر شروین بزرگ برای تیم فجر به دست آمد. دومین موقعیت نیز باز هم برای فجری‌ها و در دقیقهٔ ۲۲ بود که ضربهٔ فرشید اسماعیلی سینهٔ آسمان را شکافت.
لطفاً یکی به میثم مرادی بگوید فوتبال یک ورزش تیمی است؛ باور کنید مرحوم مارادونا هم وقتی گیر می‌افتاد، پاس می‌داد!
اولین موقعیت استقلال در دقیقهٔ ۳۶ روی پاس مهران احمدی و ضربهٔ ضعیف یاسر آسانی به دست آمد.
و بالاخره در دقیقهٔ ۳۹، روی غافل‌گیری خط دفاع و خطای ناشیانهٔ سینا شاه‌عباسی، داور مسابقه سوت خود را به نشانهٔ اعلام ضربهٔ پنالتی به سود استقلال به صدا درآورد؛ ضربه‌ای که یاسر آسانی با شوتی محکم به وسط دروازه تبدیل به اولین گل مسابقه برای استقلال کرد.
نکتهٔ تأسف‌بار، رفتار زشت تماشاگران فجر در واکنش به جشن شادی گل آبی‌ها بود. این برای نخستین بار در این فصل بود که تیم فجر از حریف خود عقب می‌افتاد.
در حالی که داور چهارم به کنار زمین آمده بود تا سه دقیقه وقت تلف‌شده را اعلام کند، روی یک ارسال از کنار محوطهٔ جریمه و در حالی که خطری دروازهٔ فجرسپاسی را تهدید نمی‌کرد، شاه‌عباسی شاهکار خود را تکمیل کرد و ترجیح داد به‌جای پا از دستان خود برای قطع توپ آبی‌پوشان استفاده کند؛ پس دومین پنالتی و با ضربهٔ دقیق سحرخیزان، دومین گل برای پایتخت‌نشینان به ثمر رسید.
نیمهٔ نخست مسابقه با همین نتیجه به پایان رسید.

در ابتدای نیمهٔ دوم، پیروز قربانی مجتبی حق‌دوست را به‌جای سینا شاه‌عباسیِ پر‌اشتباه راهی میدان کرد. در اولین دقیقهٔ نیمهٔ دوم، سحرخیزان با دریبل غلام‌زاده مقابل دروازهٔ خالی قرار گرفت، اما با بی‌دقتی محض، تور کنار دروازه را به لرزه درآورد.
به‌نظر می‌رسد فجری‌ها هنوز از شوک نیمهٔ اول کابوس‌وار خود خارج نشده‌اند.
دومین تعویض مسابقه نیز باز هم برای میزبان بود؛ ورود یوسف کی‌شمس به‌جای محمود مطلق‌زاده نشان می‌داد قربانی از نتیجهٔ مسابقه به هیچ‌وجه راضی نیست.
اولین تعویض استقلال در دقیقهٔ ۶۳ با ورود ابوالفضل زمانی به‌جای مهران احمدی انجام شد. کل نیمکت استقلال پشت دروازه با جدیت در حال گرم‌کردن بودند، البته به‌جز رامین رضاییان که بدون انگیزه سرگرم انجام حرکات کششی بود.
سرمربی آبی‌ها با کمک اول مسابقه من‌ تو‌ من کرده و لحظه‌ای او را رها نمی‌کرد. پیرمرد پرحاشیهٔ آبی‌ها با هر سوت داور، خشم خود را بر سر کمک‌داور بی‌نوا خالی می‌کرد که البته از نظر آقای عرب‌براقی مورد مهمی نیست.
ورود رامین رضاییان و اسلامی در دقیقهٔ ۷۸ و آزادی و قلی‌زاده در دقیقهٔ ۸۲ نشانگر دستِ پر ساپینتو نسبت به پیروز قربانی بود.
ظاهراً فجری‌ها شکست را با همان سوت پایان نیمهٔ نخست پذیرفته‌اند. آن‌ها با این‌که چیزی برای از دست‌دادن ندارند، نه خود را به آب و آتش می‌زنند و نه حتی تمرکزی روی بازی خود دارند.
زیباترین گل مسابقه در دقیقهٔ ۸۷ و با شوت سرکش حسین گودرزی به دست آمد. باور کنید فجر به همین نتیجه نیز راضی است؛ به‌نظر می‌رسد آن‌ها به شنیدن سوت پایان مسابقه مشتاق‌ترند.
قطع چندبارهٔ بازی به علت ورود تماشاگران نشان می‌داد کنترل مسابقه از دست عوامل بیرون از زمین هم خارج شده است.
در نهایت، این دیدار با شکست سنگین نمایندهٔ شیراز به پایان رسید. با این نتیجه، استقلال با یک بازی بیشتر نسبت به ملوان و تراکتور و با تفاضل گل بهتر نسبت به آلومینیوم اراک صدرنشین شد و فجرسپاسی به ردهٔ دهم سقوط کرد.
نکتهٔ تأسف‌آورِ این مسابقه، تشویق تیم میهمان توسط تماشاگران شیرازی بود که خبر از نداشتن فرهنگ هواداری و عدم تعلق خاطربه زادگاه مادری خود داشت. دردآورتر از آن، خشنودی خبرنگاران عمدتاً پیش‌کسوت شیراز از شکست فجری‌ها بود.
پایان مسابقه مقارن شد با خبر درگذشت اکبر کارگرجم، اسطورهٔ باشگاه استقلال، که کام همهٔ فوتبال‌دوستان را تلخ کرد. روحش شاد و یادش گرامی باد.

*ساپینتو: از زیبایی ورزشگاه به وجد آمدم
در پایان این رقابت مهیج، کنفرانس خبری سرمربیان دو تیم در ورزشگاه پارس برگزار شد. ابتدا ریکاردو ساپینتو، سرمربی استقلال، در نشست خبری حاضر شد و صحبت‌های خود را با تسلیت به جامعه فوتبال و خانواده استقلال به‌دلیل درگذشت اکبر کارگرجم، پیشکسوت این باشگاه، آغاز کرد.
در ادامه، سرمربی استقلال با مثبت ارزیابی‌کردن روند رو‌به‌رشد تیمش، هدف‌گذاری خود را «پله‌به‌پله» توصیف کرد و گفت: از حالا نمی‌توان دربارهٔ قهرمانی صحبت کرد.
ساپینتو روزبه چشمی را مهرهٔ مؤثر تیم خود دانست و میدان‌دادن به بازیکنان جوان را مهم‌ترین دستاوردش در این مسابقه عنوان کرد. او کسب ۳ امتیاز را هدف اصلی استقلال در این دیدار دانست و افزود پیروزی با اختلاف ۳ گل برایش چندان اهمیت ندارد.
سرمربی آبی‌پوشان ضمن تمجید از قضاوت داوران، نتوانست نسبت به زیبایی ورزشگاه پارس بی‌تفاوت باشد و گفت: استادیوم پارس زیباترین ورزشگاهی است که تاکنون در ایران دیده‌ام، اما چمن آن و نحوهٔ نگهداری‌اش مناسب نیست.

*از دست دادن این سه امتیاز برایم قابل هضم نیست
در ادامه، پیروز قربانی، سرمربی فجر شهید سپاسی، به نشست خبری آمد و با چهره‌ای درهم پاسخ‌گوی پرسش‌های خبرنگاران شد.
قربانی با بیان این‌که باورش نمی‌شود به این راحتی نتیجهٔ مسابقه را واگذار کرده، اشتباهات فردی بازیکنانش را عامل این شکست دانست.
او افزود: با اتخاذ تدابیر تاکتیکی، منیرالحدادی و یاسر آسانی، دو مهرهٔ مؤثر استقلال را از کار انداختیم و تا قبل از آن پنالتی‌های مسخره، سوار بر بازی بودیم؛ ولی اشتباهات بچه‌گانه کمر تیمم را شکست. امیدوارم در ادامهٔ لیگ بتوانیم این نتیجه را جبران کنیم، هرچند هنوز پذیرش این شکست برایم سخت است.
سرمربی فجر در بخش دیگری از سخنان خود، جو ایجادشده توسط تماشاگران شیرازی را «افتضاح و مایهٔ شرمساری» توصیف کرد و گفت: نمی‌دانم در مغز آن هواداری که آب معدنی به سمت بازیکنان پرتاب می‌کند، چه می‌گذرد؛ با این کار آبرویمان را جلوی بازیکنان خارجی هم می‌برید.
قربانی با ابراز تأسف از تشویق تیم میهمان توسط نیمی از هواداران افزود: مگر قرار نبود نسبت تماشاگران میزبان به میهمان ۹۰ به ۱۰ باشد؟ کجا این مهم رعایت شد؟ در خوش‌بینانه‌ترین حالت، با اغماض، تعداد طرفداران دو تیم مساوی بود.
او در پایان با انتقاد از مسئولان استانی و اهمال آن‌ها در احقاق حق فجر گفت: خواهش می‌کنم دیگر وعدهٔ بازگرداندن ۳ امتیاز کسرشده از تیم ما را ندهید؛ دیگر این امتیازات را نمی‌خواهم.