بیابان در کمین گلستان سبز، کم‌آبی، گرما، کاهش بارندگی، خشکسالی، گرد و غبار و ریزگرد، از جمله مشکلات زیست محیطی سال های اخیر گلستان است که تصور همگانی از سرسبزی این استان شمالی و برخوردار از هزاران هکتار جنگل و مرتع را تغییر داده و ضرورت اجرای طرح های بیابان‌زدایی را بیشتر کرده است.

از جمله پدیده های طبیعی که طی سال های اخیر برخی نشانه های آن در گلستان آشکار شده، ریزدگرد است که طبق بررسی کارشناسان از صحرای قره قوم ترکمنستان برخاسته اما آرام آرام این پدیده به محدوده جنگلی منطقه جنوبی گلستان نیز رسیده است. تغییرات آب و هوایی سال های اخیر، افزایش دما که در برخی روزها به حدود ۵۰ درجه نیز رسید و وزش بادهای شدید، امکان مشاهده ریزگرد در برخی مناطق به خصوص بخش های شمالی گلستان را افزایش داد. طی ۳۰ سال اخیر تغییرات اقلیمی ( افزایش دما، کاهش بارش ها، افزایش تبخیر، بی نظمی در بارش ها) در گلستان شدید بوده و پیامدهای منفی ناشی از آن بیشتر شده است. در این پیوند، گزارش اداره کل منابع طبیعی گلستان حاکی است که در زمان حاضر در ۳۰۶ هزار هکتار معادل نزدیک به ۳۴ درصد از مساحت عرصه های طبیعی این استان اثرات بیابان وجود دارد. براساس این گزارش، اراضی در معرض بیابانی شدن گلستان در حوزه شهرستان های گنبدکاووس، مراوه تپه، گمیشان و آق قلا قرار دارد و بر این اساس نباید بیابان زایی در گلستان را ساده قلمداد کرد.صحرای قره قوم ترکمنستان از عوامل اصلی ایجاد بیابان در این استان محسوب می شود که علاوه بر آن، خشکسالی سال های اخیر و فشار زیاد در بهره برداری از این عرصه ها، احتمال تبدیل مراتع شمال استان به بیابان را افزایش داده است.