لزوم تدوین کتاب اول گردشگری فارس و مشاغل وابسته، به گزارش سيد محی الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار فارس اگاه، تهیه، تدوین، انتشار و توزیع کتاب اول مشاغل گردشگری و بانک اطلاعات صنایع دستی، یا چاپ و نشر دانشنامه دو یا سه زبانه (فارسی، انگلیسی و عربی) و فرهنگ جامع گردشگری و میراث و صنایع دستی فارس، قدمی بزرگ در راستای رونق گردشگری و ترویج فعالیت‌های حوزه میراث استان، به ویژه صنایع دستی فارس می‌باشد. شیراز به عنوان شهر جهانی صنایع دستی معرفی شده و از نظر گردشگری یکی از مقاصد مهم برای گردشگران خارجی و داخلی است. لذا باید برای بهره‌برداری از این موهبت، اقدامات زیرساختی و رویدادهای متعددی رقم بخورد که یکی از آن‌ها تأسیس و انتشار حداقل یک کتاب مفید و سودمند درباره انواع صنایع دستی موجود و فعال در شیراز و فارس است. همچنین، ایجاد بازارچه دائمی فروش محصولات هنرمندان صنایع دستی یک ضرورت به شمار می‌آید.

اگر ایران می‌خواهد در زمینه گردشگری و صنایع دستی در میان رقبا و کشورهای دنیا جایگاه ویژه‌ای داشته باشد، باید هدف خود را مشخص کرده و برنامه‌ریزی چندساله‌ای داشته باشد تا صنعت گردشگری ایران تأثیرگذار و کارساز شود و با ورود گردشگران خارجی، تاریخ و تمدن و فرهنگ و هنر ایرانیان بیش از پیش شناخته شود. با تهیه، تدوین، چاپ و انتشار کتاب اول گردشگری و مشاغل وابسته به آن ویژه فارس، نظم و آرامش خوبی به فعالیت‌های فعالان صنعت گردشگری و مجامع صنفی این حرفه داده خواهد شد. فعالان این عرصه می‌توانند از توانمندی‌های خود در فارس آگاه شوند و فعالیت‌های خود را با سایر مراکز گردشگری مقایسه کنند تا نقاط ضعف خود را شناسایی و در صدد رفع آن‌ها برآیند.

عدم وجود نقشه راه و اطلس اطلاعات در فارس، با توجه به اینکه این استان مهد تولید صنایع دستی ایران به شمار می‌رود، و سردرگمی و بلاتکلیفی فعالان این حوزه، نشان‌دهنده بی‌توجهی و کم‌کاری مدیران مربوطه در سال‌های اخیر است. این نقیصه باید برطرف شده و با انجام پژوهش‌های عمقی و تهیه و تولید محتواهای سمعی، بصری، مکتوب و مجازی، تلاش‌های وافر انجام گیرد. فقدان بانک اطلاعات صنایع دستی فارس و نبود کتاب اول فارس در زمینه گردشگری و میراث فرهنگی علاوه بر اینکه منجر به عدم اطلاع عموم مردم و دانش‌آموختگان این رشته‌ها از وضعیت آینده کاری آن‌ها می‌شود، علاقه‌مندان به کسب اطلاعات در دو رشته مرتبط با اماکن گردشگری و مراکز عرضه صنایع دستی را بی‌خبر از تاریخچه و پیشینه این حرفه‌ها می‌کند و امکان برنامه‌ریزی برای توسعه همه‌جانبه گردشگری و صنایع دستی فارس را از بین می‌برد.

باید کارگروه تألیف و پژوهش حوزه میراث و گردشگری فارس تشکیل شود تا نسبت به تهیه و تدوین دو اثر ماندگار، یکی «کتاب اول گردشگری» و دیگری «کتاب بانک اطلاعات فعالان صنایع دستی فارس» به صورت مصور، اقدام کنند. امید است در سال ۱۴۰۴ شاهد تحولی نو در این زمینه باشیم که موجب دلگرمی فعالان و تداوم کار و فعالیت بزرگان و سرمایه‌گذاران این مشاغل گردد.