جهاد «امیدآفرینی» در جامعه چرا و چگونه؟! کلیدواژگان مهم و پرتکرار “جهاد” و “جهاد تبیین”، “خدمت” و “خدمت رسانی”، “امید” و “امید آفرینی” از جمله واژگان کلامی رهبر معظم انقلاب اسلامی در سالیان اخیر است که به دنبال بیان هریک از آنها از لسان معظم له، بعنوان یک مطالبه عمومی، از سوی دوستداران انقلاب، مطرح و رسانه‌های وفادار و متعهد به تبیین جایگاه نظام ولایی مکررا و مستمرا در قالب‌های گوناگون و محتواهای مختلف رسانه‌ای، منتشر و منعکس نموده و می‌نمایند.

به گزارش فارس آگاه به نقل از شهر مردم: یکی از مهمترین و شاید بتوان گفت، مقدس ترین واژه از میان واژگان رایج بشر از دیرباز تا به امروز، واژه “امید” است. به این معنا که از قدیم، گفته‌اند:”انسان به امید زنده است.

” و “باید امیدمان به خدا باشد” در اول کارهایمان هماره چنین میگوییم که “الهی به امید تو” و خلاصه، بسیار عبارات و جملات معروف یا ضرب المثلهای رایجی که با کلید واژه “امید” ورد زبان ما و گفتمان روزمره همه ما است و حقیقتا، اگر امید به خدا و امید به آینده نبود، انسان باید به چه امیدی زنده میماند؟!

*ندای امید آفرینانه رهبر فرزانه انقلاب اسلامی

با این مختصر مقدمه، می‌خواهم در خصوص “امید” و مقوله‌ای به نام “امید آفرینی” و “جهاد امید آفرینی” در کشور و سرزمینی که سالهای سال پیش، امید را از این مملکت گرفته بودند یا کمرنگ شده بود، اما با ندای پیری فرزانه و رهبری حکیمانه، امید بار دیگر، به کشورمان برگشت و امید، خودش را به مردم ما نشان داد.

سالهاست که با جهاد تبیین و خدمتمان، امید امیدواران خارج نشین و سلطنت طلب‌ها، دشمنان انقلاب و ملت، برای به زانو در آودن مردم ما، رنگ باخته و این رنگ باختگی امید از دشمنانمان، همانا در کار و عمل جهادی و خدمتهای امید آفرینانه از جنس رسانه، بیشتر خود را نشان داده است. رسانه‌هایی که به انعکاس درست و به موقع سخنان و اقدامات اثرگذار جماعتی از گمنامان وادی” امید واران” و “امید آفرینان”،”سازندگان امید” و “جهاد گران عرصه امید آفرینی” پرداخته و می‌پردازند.

*امید؛ واژه‌ای قرآنی و مطالبه دیرینه بشریست.

همراه کردن واژه قرآنی “جهاد” که امری فوری و ضروریست، در کنار واژه‌ای همچون “امید” که مطالبه‌ای انسانی و آرامبخش و آرزوی دائمی بشر است، حکایت از آن دارد که امید و شادی را باید سرعتی بیشتر و معنایی گسترده تر از این که دارند و هستند، به آنها داد.

از دیدگاه بنده، بعنوان یک فعال حوزه فرهنگ و رسانه، “جهاد امید آفرینی” یعنی استمرار بی وقفه کار، تلاش، همت، نمایش غیرت و عزت و صلابت امت؛ و چه زیباست نتایج این امید آفرینی جهادگرانه، که حاصلش پیشرفت و ترقی و تعالی همه جانبه وطن و حضور مقتدرانه امیدواران به چنین وطنی عزیز، در تمامی صحنه‌های ملی و بین المللی است.

از دیدگاه اینجانب “حسینی ارسنجانی”، امید، امید آفرینی و جهاد امیدوارانه را نمی توان به حرف و سخن، سخنرانی و گفتگوی بینابینی دو یا چند نفر مسئول اداری، خلاصه کرد و اکتفا نمود، بلکه امید و جهاد امیدآفرینی، خود را در کار و عمل صالحانه و جهادگرانه همراه با تدبیر و آینده نگری، نشان می‌دهد.

سرزمین امید آفرین ایران امروز، باید محصول امیدهای کاشته شده در دهها سال پیش تا به امروز، خود را در امور کار، تولید، صنعت، اشتغال و خدمت صادقانه و بی منت مدیرانش، ببیند و جوانان را با امید به آینده و فردا، تربیت کند و آموزش دهد و اقدامات امید آفرینانه و جهادی خادمانش را با زبان و بیان رسانه‌هایی از جنس امید، به نمایش گذاشته و برای عموم تشنگان خدمت و رهروان امید، دستاوردهای دولت و نظام اسلامی و انقلابی را تبیین کند و مانع از ورود موثرین و معتقدین به انقلاب، به هر نوع عمل و اقدام یا بیان و کلامی که یاس و نومیدی را ترویج و گسترش دهد، گردند.

*جامعه افسرده را نه به امید راهیست و نه به نشاط و شادمانی روزنی!

جامعه افسرده و غیر فعال را نه به امید راهی است و نه به نشاط و شادمانی، روزنی است. تنها با ایثار و از خود گذشتگی ، کار و تلاش مضاعف عامه مردم و پاسخگویی مدیران کشور است که بذر امید و بالندگی در دل‌ها، جوانه زده و انقلاب و کشور ما را در مسیر جدید تمدن سازی، قرار می‌دهد. رهبر انقلاب اسلامی، چقدر عالمانه از امید، امید آفرینی و جهاد تبیین در معرفی انقلاب و دستاوردهای انقلابی، سخن می‌گویند. ایشان در بیانیه مهم و راهبردی گام دوم انقلاب که حقیقتا سند ارزشمندی در تداوم امید، استمرار خدمت، دعوت به کار و تلاش مجاهدانه است، امید آفرینی را ریشه‌ای ترین جهاد، معرفی می‌فرمایند و از «امیدآفرینی» بعنوان عنصر ذاتی و هدف نهایی مسئولان در استحکام نظام اسلامی، نام می‌برند و امید و ایمان را لازمه و جوهر وجودی ملت و امتی انقلابی و رمز و رموز موفقیت در برابر جنگ شناختی و روایی دشمن، می‌دانند.

*امید آفرینی و جهاد امید آفرینانه نسخه نجات بخش جامعه

به راستی که اگر فاصله طبقاتی و اجتماعی در جامعه، کاهش یاد و توزیع عادلانه ثروت، مد نظر حاکمیت باشد و مبارزه با فقر و فساد انجام شود، از قشر جوان و نخبه در کشورمان حمایت گردد و کار آفرینان و برقرار کنندگان نظم و امنیت ملی، بصورت جدی حمایت شوند، امید و امید آفرینی به معنای واقعی خود، در کشورمان اتفاق افتاده و اموری همچون جهاد تبیین و جهاد خدمت، به معنای واقعی آن در کشور و در بین اقشار مختلف مردم، محقق خواهد شد. نکته پایانی اینکه، امید آفرینی را هم مردم و بویژه حاکمیت و مدیران ارشد با همراهی و همکاری ارکان خبری و رسانه‌ای جامعه، باید ارتقا بخشیده و ترویج، توسعه، بسط و نشر دهند. امید آفرینی و جهاد امید آفرینانه، نسخه نجات بخش جامعه است، اگر مسئولیت اداره مملکت را به دست مردان و زنان امید بخش و امید آفرین بسپارند.