به گزارش روز چهارشنبه خبرنگار فارس آگاه، بحران آب در پاکستان در سال جاری میلادی شدت یافته است. این همسایه شرقی با کمبود شدید آب ناشی از بارندگی‌های کم‌سابقه به‌ویژه در زمستان گذشته و فصل پیش‌روکاهش سطح آب در سدهای بزرگ و کاهش شدید سرانه دسترسی به آب به زیر سطوح ایمن مواجه است که تهدیدی جدی برای امنیت غذایی و ایجاد مشکلات بهداشتی محسوب می‌شود.

ناظران پاکستانی معتقدند، مدیریت ضعیف آب، رشد سریع جمعیت، کشاورزی ناکارآمد و افزایش پیامدهای خطرناک ناشی از تغییرات اقلیمی (سیل و خشکسالی) به همراه تنش‌های ژئوپلیتیکی جدید مانند تعلیق پیمان آبی مشترک با هند سطح بحران را افزایش می‌دهد، در حالی که پاکستان با ذخیره‌سازی و زیرساخت‌های ناکافی دست و پنجه نرم می‌کند.

پاکستان از جمله کشورهای جهان است که کمبود آب در آن به طرز نگران‌کننده‌ای بالاست. به گفته کارشناسان پاکستانی، این کشور نه تنها به طور مداوم از ساخت مخازن آب جدید در کشور غافل شده بلکه آب موجود نیز بی‌جهت هدر می‌رود.

کاشف اشفاق در روزنامه پاکستانی جنگ نوشت: میلیون‌ها متر مکعب آب که هر ساله به صورت باران به دست می‌آید، با ریختن آن در سیستم فاضلاب هدر می‌رود. متأسفانه، برخی از احزاب سیاسی در داخل با آگاهی از اهمیت این مسئله ملی، به جای آگاه کردن مردم از حقایق واقعی و آماده کردن آنها برای اجرای پروژه‌های ساخت مخازن آب جدید، سیاست اعتراض و بازی سرزنش را ترویج داده اند و منافع سیاسی خود را بر منافع ملی اولویت داده‌اند.

وی افزود: در حالی که مشکل کمبود آب جدی‌تر می‌شود، میزان خسارت وارده به اقتصاد ملی نیز هر روز در حال افزایش است.

این کارشناس پاکستانی تصریح کرد: تصمیم اخیر هند پس از جنگ ۴ روزه با پاکستان مبنی بر فسخ یکجانبه پیمان مشتر آب نیز اهمیت ساخت مخازن آب جدید برای پاکستان را بیشتر برجسته کرده است. اگرچه این یک واقعیت است که هند نمی‌تواند فوراً آب رودخانه‌هایی را که به سهم پاکستان می‌ریزند، متوقف کند، اما به عنوان یک کشور مستقل، برای پاکستان نیز ضروری است که نه تنها ظرفیت خود را برای ذخیره بهتر سهم آب خود افزایش دهد بلکه استفاده از آن را نیز بهتر و کارآمدتر کند تا اقتصاد ملی بتواند از آن حداکثر بهره را ببرد.

بر اساس جدیدترین آمار وضعیت آب در پاکستان؛ کل نیاز آبی این کشور ۱۰۴ تا ۱۱۰ میلیون متر مکعب در سال است، در حالی که کل حجم آب موجود ۱۸۰ تا ۲۰۰ میلیون متر مکعب در سال است. از این مقدار، ۱۴۰ میلیون متر مکعب آب از رودخانه‌ها و ۱۰ تا ۱۵ میلیون متر مکعب از باران و ۴۰ تا ۵۰ میلیون متر مکعب آب از آب‌های زیرزمینی به دست می‌آید.

به گفته کارشناسان؛ بیشترین استفاده غیرضروری از آب در پاکستان در بخش کشاورزی است.

علاوه بر این، ظرفیت محدود ذخیره‌سازی آب پاکستان نیز یک چالش بزرگ مشاهده می شود زیرا این کشور ظرفیت ذخیره آب را فقط برای ۲۰ تا ۳۰ روز دارد. در مقایسه، هند ظرفیت ذخیره آب را برای ۲۰۰ روز دارد.

ساخت مخازن آب جدید نیز برای پاکستان بسیار مهم است زیرا در بیست سال گذشته، پاکستان با ۱۰ نوبت سیل و چهار خشکسالی روبرو بوده است. مخازن آب جدید نیز برای مقابله با چنین وضعیتی ضروری هستند زیرا ۸۰ درصد آب رودخانه‌های این کشور در چهار ماه از ژوئن تا سپتامبر با آب باران سرریز می شود.

در این مدت، باران‌های موسمی نیز به طور مکرر رخ می‌دهند و به دلیل ذوب یخچال‌های طبیعی، آب اضافی نیز بخشی از رودخانه‌ها را تشکیل می‌دهد. بیشتر سیل‌هایی که در پاکستان رخ می‌دهد ویرانگر بوده زیرا این کشور ظرفیت کافی برای ذخیره آب در این چهار ماه را ندارد.

خانم شبانه صفدر خان در وب سایت ریپابلیک پالیسی نوشت: دولت پاکستان باید فوراً گام‌های عملی را برای افزایش ظرفیت ذخیره آب حداقل به مدت ۱۰۰ روز آغاز کند و با اتخاذ یک سیاست بلندمدت در این زمینه، یک اجماع ملی ایجاد کند.

وی اظهار داشت: در این راستا، می‌توان با ساخت مخازن کوچک آب در شهرها و روستاها، ظرفیت ذخیره آب ملی را فوراً افزایش داد. علاوه بر این، به جای ریختن آب باران در خطوط فاضلاب در شهرها و هدر دادن آن، با ساخت چاه‌های تغذیه آب و افزودن آن به آب‌های زیرزمینی، نه تنها می‌توان آب باران را ذخیره کرد، بلکه می‌توان کیفیت آب‌های زیرزمینی را نیز بهبود بخشید.

این پژوهشگر پاکستانی تاکید کرد که کشورش به اصلاحات جامع آب نیاز دارد. این امر ترکیبی از برنامه‌ریزی زیست‌ محیطی، اصلاحات کشاورزی، دیپلماسی و آگاهی عمومی خواهد بود.

وی نوشت: هر قطره اهمیت دارد. امنیت آب یک مسئله فنی نیست – بلکه یک تصمیم سیاسی، یک چالش حاکمیتی و یک مسئولیت پذیری ملی تلقی می شود.