کمبود حمایت قانونی و اخلاقی از خبرنگاران در زمان بحران، به گزارش الهام فیروزی خبرنگار فارس اگاه، چندی پیش خبری درباره ضرب و شتم خبرنگار ایرانی در کنسولگری افغانستان توسط دیپلمات طالبان در برخی رسانهها، به ویژه فضای مجازی منتشر شد که بسیار بحثبرانگیز بود. این خبر که ابتدا به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی منتشر شد، به این صورت بود که یکی از سه دیپلماتی که پس از موافقت وزارت امور خارجه ایران برای انجام اقدامات کنسولی به کنسولگری افغانستان در مشهد اعزام شدهاند، یک خبرنگار ایرانی (عکاس خانم) را به داخل کنسولگری کشانده و مورد ضرب و شتم قرار داده است. پس از این واقعه و با شکایتی که صورت میگیرد، فرد مذکور از کشورمان اخراج شده و دیپلماتی از سوی طالبان جایگزین او میشود
بروز این رفتار تعدی آمیز، آن هم در کنسولگری کشور همسایه در خاک ایران را باید موضوعی مهم دانست که جدا از به تصویر کشیدن همه مشکلات حرفه خبرنگاری که خبرنگاران و روزنامه نگاران در فعالیت های روزمره خود با آن مواجه هستند در کنار سایر موارد مانند سختی های گذران معیشت برای این قشر، به وضوح نبود حمایت جامع از خبرنگاران را به تصویر می کشد، چرا که بعد از این اتقاق مسئولان نه تنها اظهار نظری درباره این موضوع نداشتند، بلکه آن را مسکوت گذاشتند تا زمانی که یکی از رسانه ها به نقل از منبعی آگاه این اتفاق را افشا کرد، افشاگری که اگر صورت نمی گرفت شاید ضرب و شتم خبرنگار کشورمان توسط دیپلمات کشور افغانستان هیچ گاه جایی درز نمی کرد. بعد از درج این خبر بود که حسین کاظمی قمی نماینده ویژه در امور افغانستان هم بدون آن که اظهار نظری در این باره کند تنها به تایید این خبر بسنده کرد. آن هم در مواجه با رفتاری که به نوعی احساس امنیت روانی و فیزیکی را هدف گرفته است.
این در حالی است که احساس برخورداری از امنیت فیزیکی و روانی، یکی از مهمترین موضوعات در جامعه بشری به شمار میرود که باید شامل تمام اقشار جامعه از جمله خبرنگاران و عکاسان شود. بهویژه اینکه این قشر سالهاست با دغدغههای بیشماری از جمله درآمد پایین، قرار گرفتن در خط فقر، نبود ضمانت شغلی، ابهام در تداوم درآمد و حرفهشان و بسیاری از موارد دیگر رو به رو هستند. این مسائل موجب شده تا همواره در سربالایی نفسگیر گذران معیشت و امنیت شغلی با چالشهای زیادی مواجه شوند.
علاوه بر این، بیسامانی شغلی و عدم برخورد مناسب با آنها توسط برخی افراد، بهویژه متولیان امر در حوزههای مختلف، نیز از دیگر مشکلاتی است که خبرنگاران با آن مواجهاند. با این وجود، برخورد غیر اخلاقی اخیر از سوی دیپلمات کشوری که رفتارهایش با شهروندان خود نیز خبرساز شده است، پرسشی را به ذهن متبادر میکند: آیا نباید به جای مسکوت گذاشتن این اتفاق ناخوشایند، با حمایت از خبرنگاران و دادن دلگرمی به آنها، از حقوقشان دفاع کرد؟
اینجا شائبه دیگری نیز وجود دارد؛ زمانی که برخی از مسئولان و متولیان امر خود برخوردهای نابههنجار با روزنامهنگاران و خبرنگاران دارند، شاید انتظار داشتن از آنها برای واکنش مناسب در مواجهه با چنین اتفاقاتی کمی دور از ذهن به نظر برسد. این بحث، به خودی خود جای تامل فراوان دارد.
به هرحال واقعیت این است اتخاذ تدابیر اجرایی جهت تامین امنیت روانی و فردی این قشر در چارچوب قوانین به طور قطع موضوع مهمی است که باید مد نظر قرار گیرد، بحثی جامع که همواره دغدغه جدی خبرنگاران بوده است. ضمن اینکه موضوع حمایت از خبرنگاران و روزنامه نگاران تنها نباید منوط به این امر شود که افراد مذکور در ذیل رسانه ها و موسسات رسانه ای تعریف شوند، بلکه باید حمایت های قانونی لازم به وضوح در قانون مطبوعات و در قوانین دیگر جای گرفته و تعریف شود.