۳۰ تیر سالروز غروب غمگنانه اوست! به گزارش سيد محی الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار فارس اگاه ،کافی؛خطیبی که میلیونها نفر پامنبری او بودند. به جرات میتوان گفت در قبل از انقلاب چند چهره نامدار خطابه و سخنرانی یکی شیخ حسینعلی راشد یزدی و دیگری حاج احمد آقا کافی، شهیدان علامه مرتضی مطهری و دکتر سید محمد حسین حسینی بهشتی رضوان الله تعالی علیهم و بعد از انقلاب آیت الله سید علی خامنه ای مد ظله در میان هزاران خطیب و واعظ ایرانی عصر ما یاد و نامشان ماندگار شده و مردم برای شنیدن سخنان ارزشمندشان در پیش منبر این افراد مدتهای زیاد مینشستند و از پامنبریهای دائمی این چهره های محبوب مذهبی بودند.خصوصا مرحوم آقای کافی که از علم و از صدای خوبی برخوردار بود و در جذب مخاطبان خود تبحر لازم و مهارت فراوان داشت و توانسته بود در طی دهها سال سخنرانیهای زیبا و دلنشین خود پیران و جوانان را بر پای منبرهای خاص و منحصر به فردش میخکوب و مجذوب خود کند. آنانی هم که امکان حضور در جلسات سخنرانی های مرحوم کافی در تهران و یا دیگر نقاطی که وی برای سخنرانی به انجاها دعوت میشد برایشان مقدر نبود نوارهای صوتی وی را خریداری و گوش میدادند و لذتها برده و بهره های علمی از نکات دینی و دانش سرشار وی میبردند.

*سخنرانیهای”کافی”رنگ کهنگی به خود نمیگیرد

یکی از راز و رمزها و نشانه های ماندگاری نام و یاد مرحوم کافی همانا سخنرانیهای دلچسب و دلنشینی است که در اذهان بیشتر مردم متولد دهه های ۳۰ تا ۵۰ ثبت و ضبط گردیده است.عشق و ارادت وافر کافی به مولا و مقتدایمان حضرت حجت بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف و خوانش حزین و عاشقانه دعای فرج امام عصر(عج) و مداحیهای همراه با سوز و گداز وی در اواخر سخنرانیها یش در رثای اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و نقل سینه به سینه مضامین سخنرانیهای او توسط مردم و تولید نوار کاستهای انبوه از خطابه های مناسبتی اش روز به روز بر محبوبیت و پذیرش وی حتی در بین خطبای هم زمان با او افزوده میشد. خطابه های مرحوم حجت الاسلام احمد کافی که در ١٣ مرداد ۱۳۱۵ در مشهد مقدس متولد و در ۳۰ تیر ۱۳۵۷ به طرز مشکوکی درگذشت هیچگاه رنگ کهنگی را به خود نگرفته و نمیگیرد.او از جمله مؤسسان مهدیه بزرگ و معروف تهران مرکز تبلیغی جهان تشیع و محل دائمی سخنرانی های کافی و دیگر خطبای بزرگ زمان و انجام امور مختلف مذهبی از جمله برپایی مراسم باشکوه نیمه شعبان فجر امید مستضعفان جهان و میلاد با سعادت ابا صالح المهدی (عج) بود. سخنرانیهای وی بسیار پرشور و عجیب روشنگرانه بود و خود او نیز برابر گزارشهای مکتوب ساواک نقش مؤثری در انقلاب ایران داشته است.احمد کافی در عصر پهلوی اول در یک خانواده ده نفری به دنیا آمد، پدرش میرزا محمد کافی و مادرش زهرا غفورپور بود. پدربزرگش میرزا احمد کافی از علمای معروف یزد بود که به قصد زیارت به مشهد عزیمت و در آنجا سکنی گزیده بود.در یکی از سخنرانیها این‌طور تعریف می‌کند: «یکی از من پرسید شما اهل کجا هستید؟من هم گفتم اهل بین‌الملل، اصلیتم یزدی هست متولد مشهد و ساکن تهران» و پدر وی متولد مشهد بود. در اواخر دوران حکومت پهلوی دوم مورد سوء قصد قرار میگیرد.روز فوت وی مصادف با نیمه شعبان بود.در واقع دوران فعالیتش در زمینه‌ های مختلف همزمان با بروز نابسامانی های اوایل انقلاب و پیروزی مردم علیه دودمان پهلوی بود. حاج اقا کافی در سال ۱۳۳۹ با دختر سید حسین موسوی شاهرودی ازدواج کرد و حاصل این ازدواج هفت فرزند (پنج پسر و دو دختر) شد.احمد کافی فرزند دوم خانواده بود، وی در شش سالگی وارد دبستان ایمانی مشهد  به مدیریت سید حسن مؤمن زاده شد و به فراگیری دروس متداول مشغول شد. پس از آن همزمان با تحصیل دروس جدید در نزد جد خود میرزا احمد کافی به فراگیری علوم اسلامی پرداخت. بخشی از مقدمات را نزد وی فراگرفت و در ۱۳۲۷ شمسی وارد مدرسه علمیه نواب مشهد شد.

*تحصیل در محضر زعمای حوز ه های علمیه قم و نجف

احمد کافی برای ادامه تحصیلات دینی و کسب معرفت از حرم علی بن‌ابی‌ طالب(ع) و حوزه علمیه نجف در سال ۱۳۳۳ شمسی به همراه میرزا احمد کافی عازم نجف گردید،در مدرسه سید محمد کاظم معروف به مدرسه سید به تحصیل پرداخت و طی پنج سال اقامت در نجف از اساتیدی چون:سید ابوالقاسم خویی، سید محسن حکیم، حسین راستی کاشانی و سید اسدالله مدنی بهره‌مند گردید و سپس به قم آمد و تا سال ۱۳۴۰ در قم ساکن بود و نزد استادانی همچون: سید ابوالفضل موسوی تبریزی، راستی کاشانی و مدنی تبریزی درس خواند.حاج کافی علیرغم کشمکشها و احضارهای مکرر از جانب نیروهای سرکوبگر شاه، همچنان به ارائه خدمات دینی و ارشادی و تبلیغی و حمایت از گروه های مبارز و پرورش نیروهایی برای مبارزه با حکومت پهلوی میپرداخت.

مرحوم شیخ احمد کافی زمانی احضار و زمانی دیگر در بازداشت و گاهی تبعید میشد.دو سال قبل از مرگش یعنی در سال ۱۳۵۵ که به مدت دو سال به ایلام تبعید شد،او به خدمات اجتماعی و فرهنگی در این شهر دست زد.

* زنده یاد “کافی” و تاسیس مهدیه بزرگ تهران

مرحوم کافی در طول عمر خود و در ارائه خدمات دینی و انجام امور عام المنفعه بیش از ۲۰ مهدیه در شهر های مختلف ایران تأسیس کرد. وی اواخر سال ۱۳۴۷ با کمکهای مردمی قطعه زمینی به مساحت ۴ هزار متر در منطقه امیریه تهران خریداری و مهدیه تهران را که از جمله مراکز مهم تبلیعی دین اسلام و انجام امور انقلابی بوده و هست تأسیس کرد. احمد کافی در سال ۱۳۵۰ به سوریه سفر کرد و با موسی صدر در شهر صور لبنان دیدار و گفتگو داشت. نخستین گزارش ساواک علیه وی در سال ۱۳۴۱ تهیه شد.احمد کافی در سحرگاه جمعه ۳۰تیرماه۱۳۵۷ مصادف با نیمه شعبان ۱۳۹۸ قمری بر اثر تصادف رانندگی به شکل مرموزی کشته شد. در این تصادف یک کامیون ارتشی با ماشین پژویی که احمد کافی یزدی در آن قرار داشت و شخصی به نام عنابستانی رانندگی آن را به عهده داشت تصادف کرد. محل تصادف کیلومتر ۲۰ جاده مشهد – قوچان و روبروی امامزاده جلیل بوده است.از نعمت‌الله نصیری «سومین رئیس سازمان امنیت و اطلاعات کشور (ساواک)» نقل شده است که طرح تصادف به دستور مستقیم محمدرضا پهلوی بوده است.محمد مهدی جعفری در کتاب خاطراتش خودروی تصادف‌ کننده را از اهالی برازجان معرفی و علت تصادف را انحراف خودروی حامل کافی به حاشیه جاده در اثر خواب‌آلودگی راننده عنوان می‌کند.با انتشار خبر تصادف کافی، مردم شهرها و روستاهای دور و نزدیک پیاده و سواره،مسیرهای منتهی به شهر راه را با حضور خود اشغال کرده بودند.پس از گذشت چند ساعت سراسر مسیر جاده قوچان ـ مشهد پوشیده از ماشینهای شخصی بود و در مسیر حرکت شعارهایی سر می‌دادند که حکومت را به واکنش وامی‌داشت و نیروهای دولتی سعی نمودند از گسترش موج تظاهرات و شعارها ممانعت به عمل اورند. اخبار دیگری هم حاکی از آن است که عده‌ای از جوانان مذهبی شهر تهران برای بردن و دفن کردن بدن او راهی مشهد شدند که با ممانعت نیروهای نظامی مواجه شدند.

*لزوم معرفی بیشتر مرحوم”کافی”و بیان خدمات و رفتارهای مجاهدانه او

هنگام تشییع جنازه احمد کافی، مردم به تظاهرات و راهپیمایی پرداختند و در مسیر حرکت از میدان فردوسی تا مسجد جعفریها شعارهایی سر دادند و گزارش‌های ساواک خراسان در این خصوص نمایانگر این مدعی است. به عنوان نمونه در گزارش چنین آمده‌ است:«عده زیادی جهت تشییع جنازه کافی آمده‌اند و مشغول قطع کردن برق‌ های چراغان و شکستن لامپ‌ها و شیشه‌های مغازه‌ها هستند؛ و شعار می‌دهند زنده باد خمینی…» و به نقل یکی از کارمندان وقت شهرداری مشهد جنازه احمد کافی به باغ خواجه ربیع منتقل و با حالتی شبیه حکومت نظامی و بدون حضور مردم دفن و ورودی قبر به قطر یک متر بتن ریخته شد تا اگر کسی برای بردن جنازه مراجعه کرد نتواند به مقصود خود برسد زیرا شنیده شده بوده که احمد کافی وصیت کرده بودن جنازه‌اش در مهدیه تهران دفن شود.مستندی به نام “داستان کافی” به نویسندگی و تهیه کنندگی امین سعادتی و کارگردانی حنظله تاج الدینی تولید و با پرداختن به زندگی و فعالیتهای شیخ احمد کافی از شبکه افق و شبکه مستند پخش شده است. متاسفانه در رسانه های بعد از انقلاب به خدمات و مجاهدتهای مرحوم کافی به درستی و کفایت پرداخته نشده حال انکه لازم است چنین گوهر درخشان وعظ و خطابه که بسیاری از مردم و جوانانمان در آن شرایط شیفته اخلاق و سخنانش بودند را بیشتر معرفی کرده و در نقش آفرینی او در مسیر تنویر افکار عمومی و معرفی مذهب شیعه و بیان ناگفته هایی از تاریخ اسلام و فجایع اموی ها و همچنین روشنگری علیه طاغوت زمان محمد رضا شاه پهلوی بیشتر قلم بزنند.روح و روانش شاد و یاد و نامش در گستره زمین و زمان جاودانه باد.