فرخنده آشوری – فارس آگاه
رضا حیدری، معاون نظام پرستاری شیراز و شهرستان‌های تابع، در گفت‌و‌گو با خبرنگار «فارس آگاه» و در آستانه روز پرستار ـ که امسال در روزهای آغازین آبان‌ماه قرار دارد ـ از تداوم بی‌توجهی مسئولان به خواسته‌های جامعه پرستاری انتقاد کرد.
وی با اشاره به برنامه دانشگاه علوم پزشکی شیراز برای برگزاری جشن بزرگ روز پرستار در شامگاه بیست‌ونهم مهرماه گفت: از ابتدای سال، صحبت از اجرای قانون «فوق‌العاده خاص» برای دستگاه‌های اجرایی مطرح بوده است. مهم‌ترین مطالبه جامعه پرستاری نیز اجرای همین قانون با بالاترین امتیاز است، چراکه پرستاران در شرایط ویژه و بحرانی، از شیوع کرونا گرفته تا سیل و حتی جنگ ۱۲ ‌روزه، خاص بودن خود را به‌خوبی ثابت کرده‌اند.
حیدری با تأکید بر اینکه وقت آن رسیده مسئولان با نگاهی ویژه‌تر جامعه پرستاری را ببینند، افزود: شفاف‌سازی در زمینه حقوق و امتیازات پرستاران نیز از دیگر درخواست‌های این قشر است که هنوز اجرای آن ناقص مانده و نیازمند بررسی دقیق ابعاد عدم اجرای کامل قانون یادشده است.
وی کاهش درآمد پزشکان را یکی از دلایل مقاومت در برابر اجرای شفاف قانون تعرفه گذاری پرستاری دانست و تصریح کرد: چرا باید اقدامات درمانی نظیر لوله‌گذاری، نوار قلب و خدمات حیاتی دیگر توسط پرستار انجام شود اما درآمد آن به نام پزشک ثبت گردد؟ یکی دیگر از مشکلات جامعه پرستاری، دخالت پزشکان در امور مدیریت پرستاری و چینش نیروی انسانی است. اگر قرار باشد چینش نیروی پرستاری با پزشک باشد، پس مدیر پرستاری بیمارستان و استان چه نقشی دارد؟
معاون نظام پرستاری شیراز در بخش دیگری از سخنان خود، به برخوردهای سلیقه‌ای و باندی در سیستم سلامت اشاره کرد و گفت: در مواردی، پرستاران تنها به دلیل بیان حقایق و اعتراض به شرایط کاری، با انفصال از خدمت مواجه شده‌اند. شکایت از پرستاران معترض، انتقام‌گیری‌های شخصی و باندبازی در تعیین سمت‌ها، به مشکلات اساسی این قشر دامن زده است. حتی مدیرانی که بارها عملکردشان مورد انتقاد قرار گرفته، علی‌رغم اعتراض‌ها، دوباره به جایگاه خود حتی بالاتر بازمی‌گردند؛ در حالی‌که افراد شایسته به موقعیت واقعی خود نمی‌رسند و گاه با آنان برخورد قهری می‌شود.
حیدری در پایان با اشاره به مراسم بزرگداشت روز پرستار تصریح کرد: جامعه پرستاری بیش از تبریک، نیازمند توجه واقعی است. سفره معیشت پرستاران روز به روز کوچک‌تر می‌شود. کاش مسئولان، به جای برگزاری مراسم‌های نمایشی و پر زرق‌وبرق، به فکر معیشت پرستاران بودند. تا زمانی که شرایط معیشتی بهبود نیابد، من و همکارانم در هیچ مراسمی شرکت نخواهیم کرد.