از مهمان های ناخوانده خارجی تا کمبود و نبود زیر ساخت های لازم برای زندگی

جلال الدین عرفانی-فارس آگاه
یکی از خانه خرابش می گوید، دیگری از بوی بد فاضلاب جاری در کوچه ها و آن یکی از وجود انبوه اتباع بیگانه که در حال تسخیر کوچه و محله اش هستند، شاید باور نکنید، اینجا محله یا بهتر است بگوییم شهرک سعدی است، اینجا گویا بنی آدم اعضا یک پیکر نیستند، شهرکی که پوسته بیرونی آن، یعنی آرامگاه و اطراف آن، رنگ شهر گل و بلبل را دارد، اما وقتی به بافت درونی آن، قدم می گذاری، جایی که گاه، شیب تند کوچه هایش قدم برداشتن را برایت سخت می کند، محرومیت را تا عمق استخوان حس می کنی، شهرک سعدی، پنجمین هدف سرویس گزارش مردمی روزنامه شهر مردم بود، شهرکی که به اندازه یک شتر جمعیت دارد و مشکلاتش آنقدر زیاد بود که تنها توانستیم از چند نقطه آن، از جمله، کوچه شهید کشاورز یا همان کوچه معروف به فسائی ها، کوچه چهل پله که البته بیش از نامش پله دارد و شهرک امام حسین، گزارش تهیه کنیم و به مردم محلات دیگر سعدی هم قول دادیم، یک بار دیگر هم برای تهیه گزارش محله آنها، گزارش تهیه کنیم.
محمدجواد بانشی، مدیر قرارگاه جهادی تحول اجتماعی سعدی، در گفت و گو با شهر مردم با اشاره به برخی مشکلات مردم این محل، گفت: شهرک سعدی، بیش از ۱۰۰هزار نفر جمعیت دارد و ۸۵درصد آن را بافت های فرسوده تشکیل می دهند.
وی افزود: معتقدیم در نقاط محروم و در راستای رفع محرومیت، قانون کمی باید کوتاه بیاید و کارها تسهیل شود، مسئولین به ما بگویند افق شهرک سعدی کجاست؟ ساکنان سعدی دارند تاوان محرومیت از گذشته را میدهند.

بانشی افزود: در همین راستا، بازنگری طرح تفصیلی این شهرک، ضروری است، البته تا کنون مسئولین زحماتی کشیدند اما مشکلات اینجا، بیش از این است و باید مسئولین واضح بگویند که برای سعدی و رفع مشکلات آن، چه کاری می خواهند انجام دهند.
وی، تصریح کرد: امروز از صد هزار نفر جمعیت سعدی، بیش از ۱۲۵۰۰ نفر را افاغنه تشکیل میدهند که این باعث بروز مشکلات بسیاری شده و از سوی دیگر با تخلیه آنها از اطراف حرم، این افراد به محلاتی مثل سعدی و حاشیه شهر، مهاجرت می کنند.
بانشی، با اشاره به اجرای طرح نهضت ایزوگام در ۱۵ خانه به وسیله گروه های جهادی سعدی، گفت: ….؟؟؟؟
خانمی از اهالی کوچه شهید کشاورز هم به خبرنگار ما، گفت: بیش از ۳۰سال است اینجا زندگی می کنم و تا امروز نه بهداشت مناسب، نه امکانات مناسب، هیچ چیزی نداریم، فاضلاب وجود ندارد و کثیف است، چندین بار هم البته شهرداران مختلف آمدند، اما کاری انجام ندادند.
یکی دیگر از اهالی کوچه پس کوچه های این محل نیز گفت: اینجا از خانه های بالایی چون فاضلاب ندارند، فاضلاب خود را در کوچه رها می کنند و بوی آن باعث اذیت ما می شود و هر چه هم می گوییم هیچ گوش شنوایی نیست و اگر هم امروز اینجا هستیم، چاره ای نداریم، چون پول نداریم که جای بهتری زندگی کنیم من خودم چند سال قبل دچار سالک شدم اما هیچکس توجهی به ما ندارد.
در حال رفتن به سمت کوچه چهل پله هستیم که یکی از ساکنان، درخواست می کند که حتما به خانه او هم سر بزنیم، خانه ای که شامل چند اتاق و وسایلی فرسوده است و حالا آب هم از پشت، وارد خانه اش میشود و این باعث بروز مشکلاتی برای این شهروند شده، عبدا.. زارع، صاحب خانه در این رابطه به خبرنگار ما، گفت: چند روز خواب را از چشمم گرفتند، دنبال شهرداری هستم، هر کس هم می آید، کاری نمی کند، از یک طرف چاه فاضلاب همسایه و از طرفی جوی آب کوچه بالایی، پشت خانه ماست.
وی افزود: همسایه می گوید این نشتی آب مربوط، به آنها نیست و مربوط به جوی آب هست، شهرداری هم کاری انجام نمی دهد، اما هر چه هست، سقف و دیوارهای خانه من، دارد خراب می شود، لطفا به مسئولین شهرداری بگویید، فکری به حال من کنند، ما حاضریم خانه هایمان را تجمیع کنیم که آپارتمان درست کنند.
پس از کوچه فسائی ها، نوبت به کوچه چهل پله می رسد، کوچه ای که تا به بالای آن می رسیم، نفسمان می گیرد، یکی از ساکنان این کوچه به خبرنگار ما، گفت: معتادان و کبوتر بازها، امان ما را بریده اند، چون اینجا به کوه وصل است، معتادان از اینجا بالا می روند و آنجا اقدام به مصرف مواد می کنند، یکی از مشکلات ما، فاضلاب است، اینجا با توجه به اینکه ماشین رو نیست، اگر بخواهیم فاضلاب را هم تخلیه کنیم، باید از پایین تا بالای کوچه، لوله بیاندازند و در هنگام بارندگی، اگر برف ببارد ما دیگر تا پایان بارندگی در خانه محبوس می شویم، چون پله ها، لیز می شود و امکان رفت و آمد نیست.
یکی دیگر از ساکنان این کوچه نیز گفت: ما دیگر پای رفتن به بالا نداریم، از طرفی افاغنه امان ما را بریده اند.
کمی پایین تر، کبری کلاهی یکی دیگر از اهالی این کوچه هم به خبرنگار ما، می گوید: چندین سال است که در این محل، به صورت اجاره نشین، زندگی می کردم و الان منزلی را خریدیم، اما بوی گند فاضلاب و زباله هایی که سر کوچه می گذارند، امان ما را بریده است، ما نیازمند سیستم فاضلاب هستیم.
وی افزود: افزایش مواد مخدر و وجود تعداد زیادی از افاغنه در محله، برای ما مشکل ساز شده است.
مصطفی طلایی، یکی دیگر از ساکنان محله سعدی که گویا دل پری هم از عدم عمل به وعده های مسئولین دارد، با صدایی بلند که بیشتر به فریاد شبیه است، به خبرنگار ما گفت: ۵۰ سال است که در این محله، زندگی می کنم، اما فقط هر از گاهی، یک عده کت شلواری می آیند فیلم و عکس می گیرند و می روند و بعد هیچ خبری نیست، همه حرفها، شعاری است.
وی افزود: اینجا پر از افغانستانی است بسیاری از صاحبخانه ها هم خانه خود را به افاغنه میدهند، چون پول بیشتری به آنها می دهند و در کوچه ها، یک در میان مواد فروش هست، من خجالت می کشم بگویم اینجا برخی، از بالای کوچه، فاضلاب خود را با سطل وسط کوچه می ریزند و تا پایین می آید.
طلایی گفت: اینجا ما شبها، روشنایی نداریم و تیرهای چراغ برق، دکور است و شبها، جرات بیرون رفتن نداریم، از طرفی دو تخته سنگ بزرگ، بالای سر ما، روی کوه است که در صورت سقوط، تا پایین سعدی، همه خانه ها خراب می شوند.
نگهدار محمدی، از دیگر ساکنان سعدی هم گفت: ۴۵ سال است اینجا زندگی میکنم و هنوز مشکلات پابرجاست، همین افاغنه، باعث شدند که کرایه اینجا هم بالا برود و جوانان ما، حتی نتوانند یک خانه اجاره کنند.
وی افزود: خانه های اینجا، سالهاست که ساخته شده و فرسوده اند و با یک زلزله پنج ریشتری، هیچ اثری از آنها، باقی نخواهد ماند، اینجا حتی ما ستون برق هم نداریم یا اگر داریم، روشنایی ندارد.
خانم اردکانی، از دیگر ساکنان این محل نیز گفت: اینجا گاه از ساکنان یک کوچه، تنها یک یا دو نفر، ایرانی هستند و مابقی را اتباع بیگانه، تشکیل می دهند، مردم سعدی هم جز شهروندان شیراز هستند، ما از دست آنها، آسایش نداریم، فقط اتباع غیر مجاز را جمع کنید.
محله امام حسین، در ورودی شهرک سعدی از سمت جاده خرامه، دیگر محله شهرک سعدی است که به آن سر زدیم.
رسول بذر افشان، از اهالی شهرک امام حسین و از اعضای شورای محلات شهرک سعدی، در رابطه با مشکلات این بخش از سعدی به خبرنگار ما، گفت: این شهرک، ۳۰سال است که از تفکیک اراضی اینجا شکل گرفته که شهرداری، اوقاف و همه سهم خود را برداشتند، اما حتی یک متر زمین برای کارهای عام المنفعه، مثل مدرسه، پارک، مسجد و فضای ورزشی در نظر نگرفتند.

وی، ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات ما، پایانه مسافربری است که قریب به ده سال قبل، کلنگ آن به زمین زده شده، اما بودجه آن، صرف پروژه های دیگر شده و به رغم اینکه بسیاری از سازه های آن، اجرا شد ولی مدت هاست که رها شده و طی مرور زمان، این سازه ها نیز چون نگهبان ندارد یا سرقت می شود و یا به وسیله عوامل طبیعی، تخریب می شود و هیچ کس هم پاسخگو نیست. اینجا مقداری هزینه شده، اما سالهاست به حال خود رها شده با وجود این فضا، الان اتوبوسها یک کیلومتر حتی دورتر از سر شهرک، اول خیابان مستقر می شوند در صورتی که می توانند، اینجا مستقر شوند.
کشاورز، عضو یاوران شورای اسلامی شهر سعدی هم به خبرنگار ما، گفت: شهرک سعدی، به دلیل وجود گردشگری و مهاجر پذیر بودن آن، دارای شرایط حساسی است، اما متاسفانه مسئولین پیشین مدیریت شهری، نگاه جامعی به آن نداشتند و بیشترین مشکل این شهرک، نداشتن طرح جامعی است که کل شهرک را پوشش دهد.
وی، از اجرایی نشدن برخی طرحها و پروژه ها نیز به عنوان دیگر مشکل این شهرک، یاد کرد و افزود: در خصوص محرومیت زدایی، با آسفالت یک خیابان، محرومیت از بین نمی رود و با اینکه یک بودجه در قالب محرومیت زدایی آوردند، این بودجه، از محل بودجه پایه است که صرف محرومیت زدایی می کنند، تا آن را بزرگ جلوه دهند، این در حالی است که در حالت عادی هم این بودجه، باید صرف چنین مواردی شود.
وی، با اشاره به مشکل نصف و نیمه کاره ماندن پایانه مسافربری سعدی، گفت: یکی دیگر از مشکلات ما، بلوار نیستان و ورودی شهرک سعدی است که به دلیل عدم توجه به مسایل فنی، مشکلات زیادی دارد و در برخی جاها، حتی پیاده رو ندارند و باید مردم از خیابان، رفت و آمد کنند.
کشاورز از اوقاف به عنوان دیگر مشکل سعدی، یاد کرد و گفت: در همین راستا، تا کنون ۴ جلسه در فرمانداری، با مسئولین موقوفه نصیر الملک، برگزار شده است، اما طبق مدارک و شواهد، این موقوفه که تا کنون از مردم سعدی اجاره هم دریافت میکرده، نظر اداره ثبت املاک شیراز این است که اوقاف هیچ سندی مبنی بر مالکیت ندارد و حتی آن مرحوم به دلیل نامرغوب بودن و نبود آب و درآمد، آن را بخشیده است.
وی ادامه داد: این در حالی است که الان مدعی ۵ پلاک به مساحت ۱۹۰ هکتار هستند، در این زمینه، مردم به لحاظ تصرف و اوقاف به دلیل گسترش جایی که سند ندارد، مشکل دارند.
حسین زارع، عضو یاوران شورای محله سعدی نیز گفت: البته مسئولین در برخی موارد هم زحمت کشیدند، مثل آسفالت، اما مشکل اصلی ما در سعدی، افغانستانیهای غیرمجاز هستند، به نوعی که حتی صف بسیاری از نانوایی های ما، از چند ساعت قبل از زمان پخت، پر است از این افراد که یارانه نان ما، به آنها می رسد.
وی با اشاره به عدم رعایت بهداشت به عنوان معضل دیگر حضور اتباع، افزود: اوضاع به گونه ای شده که حتی آنها، در حال خرید خانه هستند و حضور آنها، در افزایش هزینه اجاره خانه ها، تاثیر گذاشته است، چون آنها گاه تا ۴ خانواده، در یک خانه زندگی می کنند و اجاره را دو برابر هم بدهند، برایشان مشکلی ندارد.
خانم جمشیدی، مسوول پایگاه مقاومت خواهران این محله نیز گفت: متاسفانه در شهرک امام حسین، هیچ زمینی، برای خدمات عمومی دیده نشده و تنها همه زمین ها، تفکیک و خانه سازی شده است.
وی تصریح کرد: یکی دیگر از مشکلات ما، این است که اتوبوسهای شهری، حتی تا سر شهرک هم نمی آیند و مردم باید از ابتدای شهرک، یک کیلومتر پیاده بروند تا به اتوبوس برسند.
یکی دیگر از ساکنان این محل نیز گفت: خوشبختانه فاضلاب و آسفالت محل خوب است، اما مشکل ما، زباله هایی است که سر برخی کوچه ها، روی هم می ریزند که هم چهره بدی دارد و هم از نظر بهداشتی، ما را با مشکل مواجه کرده است.
در حال خارج شدن از شهرک سعدی هستیم، که سر راه نیز گذرمان به چند کوچه پس کوچه دیگر هم می خورد و مشکلاتی را که نشان می دهد و برای نشان دادن این مشکلات، باید همت کرد و طبق قولی که به شهروندان سعدی دادیم، یک بار دیگر هم باید به این شهرک سر بزنیم، اما حاصل صحبت های ما با مردم این محل، نشان داد که مهمترین مشکلات آنها را می توان در چند مورد خلاصه کرد که مهمترین آنها، وجود انبوه اتباع بیگانه، نبود فاضلاب، ضعف در سیستم مدیریت شهری و مسایل بهداشتی، کمبود روشنایی در شبها، کمبود خدمات رفاهی، و حمل و نقل عمومی و عدم تسریع در اجرای پروژه هایی مانند پایانه مسافربری سعدی در راستای جلوگیری از حیف و میل بیت المال است که البته این موارد را از طریق ارتباط با مسئولین ذی ربط، دنبال خواهیم کرد، در این بین، اما شاید یکی از راهکارهای اساسی، تجمیع خانه های ریزدانه و پر مشکل این محل، با استفاده از مشارکت مردم و بخش خصوصی باشد تا در آینده، حداقل بخشی از مشکلات مردم این محل نیز برطرف شود.