نقش آفرینی فرهنگ در بازدارندگی از خشونت در مردم، به گزارش سيد محی الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار فارس اگاه، خشم و خشونت در جامعه ایرانی، اسلامی رو به فزونی است و شدت یافتن این دو مساله متاسفانه دلایل بسیاری دارد که نیازمند تحقیق و بررسی علمی و رفتار شناسانه ایرانیان برابر سبک و سیاق زندگانی آنان است اما به تجربه ثابت شده است که توسعه و ترویج فرهنگ گفتگو و تعامل بین افراد و گروهها و فراوانی نشستها، جلسات فرهنگی و ادبی و همچنین تعدد و تنوع مجالس و محافل شعر و شعر خوانی و موسیقی و آواز میتواند بر کاهش خشونت و خشم وعصبانیت افراد جامعه تاثیر گذار باشد. رنگ و بوی فرهنگ و ادب دور از هر گونه تنش و رفتارهای ناشایست است و لازم است تشکلهای مردمی و نهاد ها و ادارات فرهنگی نسبت به این مقوله توجه و در توسعه و ترویج برنامه های شاد و شادی افرین دقت و عنایت کافی داشته باشند.زمانی که مردم نتوانند با هم گفتگو کنند و با هم تعامل لازم نداشته باشند آستانه صبر و تحملشان پایین آمده و عصبانی شده و به هم پرخاشگری می‌کنند. از این جهت هرچه رفتار و گفتار و عملکرد و گفتمان ما توام با آرامش و مهر و مهربانی باشد قطعا اثرات و ثمرات خود را در نوع رفتار و عملکرد و حتی بینش و نگاه ما به زندگی بهتر و کاملتر خواهد شد. وظیفه حاکمان و رسانه ها ی حکومتی و از جمله صدا و سیما، صاحبان منبر و تریبون، مفاخر و اندیشمندان، چهره‌های نامدار علم و هنر و ورزش و همه کسانی که دستی بر امور تصمیم گیری و تصمیم سازی حوزه فرهنگ و اجرا و سیاست دارند و در کل وطیفه موثرین نظام و کشور است که از سلامت روح و روان جامعه ایرانی و اسلامی که به دلایل مختلف و از جمله به دلیل فشارهای اقتصادی و تبعیض و بی عدالتیها و…جامعه ای شکننده شده غفلت نکنند و فکری برای درمان آستانه پایین تحمل و تاب آوری مردم ایران که این روزها به شدت پایین آمده است کنند و با انجام راهکارها و اتخاذ برنامه های بازدارنده مانع از ترویج خشم و خشونت افسار گسیخته تر در کشورمان گردند. آمارهای بالای مشاجره ها و نزاعهای جمعی و خیابانی و همچنین قتلهای عمد و درگیریهای توام با جرح و قتل بیشتر بر اساس عدم درک متقابل مردم و گاه سوء برداشتهای افراد از هم و نبود فرهنگ گفتگو بین منازعین و مشاجره کننده‌هاست. اگر شورای فرهنگ عمومی کشور در سالهای اخیر طرح و برنامه های عملیاتی داشت و در استانها درست عمل می‌کرد متاسفانه شاهد این همه کارهای ضد فرهنگ و ضد اخلاق در جامعه نبودیم.اینجاست که سهم کم رنگ فرهنگ و هنر در سبد وقت و کار روزانه و شبانه ایرانیان بشدت احساس می‌گردد. نقش آفرینی امور فرهنگی و هنری و ادبی بویژه انجام برنامه های شاخص و فاخر عرصه شعر و موسیقی و تئاتر و سینما و همه گیرکردن آنها باعث تشدید رفاقتها و مهربانیهای بیشتر مردم بین هم و در کل کاهش خشونت و خشم در جامعه می‌گردد. از این جهت مسئولان فرهنگی، ادبی و هنری جامعه بایدبا درک درست از وظایف و ماموریتهای محوله اشان نقش اساسی خود در ترویج اصول اساسی فرهنگ و ادب و هنر را درک و به آن واقف و اگاه بوده و مجریان خوبی برای ترویج این مقوله ها و مولفه های بازدارنده مردم جامعه از هر نوع کژی و پلشتی و ناراستی باشند و در تقویت و حمایت از فعالان هنر و ادب و فرهنگ و دانش ملی تلاش کرده و بکوشند.نمیتوان منتقدان به کم کاری متولیان فرهنگی را افرادی نق زن خطاب کرد زیرا منتقدان به شورای فرهنگ عمومی کشور و استانها ناظران و مطالبه گران فرهنگی‌اند و کسانی را که در حوزه کار فرهنگی حرفشان با عملشان نمی‌خواند را به نقد و چالش وامی‌دارند. تازمانی که فرهنگ در جامعه امان پر نقش باشد خشونت و خشم و نفرت و ریا و تظاهر جای پایی در بین مردم نخواهد داشت.